Την ώρα που η κυβέρνηση αγωνίζεται για την περιώνυμη ανάπτυξη, κάποιοι βάζουν τρικλοποδιές!
Παράδειγμα οι επενδύσεις για την ενέργεια. Εχουν υποβληθεί σχέδια για έργα πολλών δισ. που θα έδιναν ανάσα στην αγορά, παραμένουν όμως στα συρτάρια εδώ και ενάμιση χρόνο εξαιτίας της γραφειοκρατίας και της ολιγωρίας των υπηρεσιών. Δεν είναι όμως μόνο οι καθυστερήσεις. Συχνά αποφάσεις της Διοίκησης αντιστρατεύονται ανοιχτά τις πολιτικές της κυβέρνησης και του υπουργού των Οικονομικών, βάζοντας σε δυσμενέστερη μοίρα τους εγχώριους επενδυτές. Παράδειγμα το φορολογικό νομοσχέδιο. Μεταξύ άλλων προβλέπει ότι προκειμένου για ελληνικές μητρικές εταιρείες ο φόρος που πληρώνει κατά την καταβολή του η διανέμουσα εταιρεία είναι 45%. Καλώς- αλλά:
Ο φόρος που καταβάλλεται κατά την πληρωμή του μερίσματος από μητρικές εταιρείες χωρών της ΕΕ είναι 20%, δεδομένου ότι δεν παρακρατείται φόρος μερισμάτων 25%, διότι στη δική τους περίπτωση οποιοσδήποτε πρόσθετος φόρος μερισμάτων θα πληρωθεί όταν και αν γίνει πληρωμή μερισμάτων και δεν υπάρχει λ.χ. συμψηφισμός ζημιών.
Ολα αυτά με λίγα λόγια σημαίνουν ότι μια ελληνική μητρική εταιρεία θα πληρώσει φόρο 45%. Αντίστοιχα μια μητρική εταιρεία χώρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα πληρώσει μόνον 20%.
Για τους περισσότερους πολίτες που δεν ξέρουν οικονομικά ούτε ασχολούνται με επιχειρήσεις όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με... κινέζικα. Είναι όμως κάτι τέτοιες «ρυθμίσεις» μία ακόμη αιτία να μη γίνονται επενδύσεις και επανεπενδύσεις.
Παλαιός κοινοβουλευτικός έλεγε προ ημερών στο Περιστύλιον του Περικλέους ότι με κάτι τέτοιες διατάξεις το νομοσχέδιο μπορεί να επονομασθεί «περί παροχής κινήτρων για τη φυγή των ελληνικών εταιρειών από την Ελλάδα».
Ποιοι βάζουν τις τρικλοποδιές;
Παράδειγμα οι επενδύσεις για την ενέργεια. Εχουν υποβληθεί σχέδια για έργα πολλών δισ. που θα έδιναν ανάσα στην αγορά, παραμένουν όμως στα συρτάρια εδώ και ενάμιση χρόνο εξαιτίας της γραφειοκρατίας και της ολιγωρίας των υπηρεσιών. Δεν είναι όμως μόνο οι καθυστερήσεις. Συχνά αποφάσεις της Διοίκησης αντιστρατεύονται ανοιχτά τις πολιτικές της κυβέρνησης και του υπουργού των Οικονομικών, βάζοντας σε δυσμενέστερη μοίρα τους εγχώριους επενδυτές. Παράδειγμα το φορολογικό νομοσχέδιο. Μεταξύ άλλων προβλέπει ότι προκειμένου για ελληνικές μητρικές εταιρείες ο φόρος που πληρώνει κατά την καταβολή του η διανέμουσα εταιρεία είναι 45%. Καλώς- αλλά:
Ο φόρος που καταβάλλεται κατά την πληρωμή του μερίσματος από μητρικές εταιρείες χωρών της ΕΕ είναι 20%, δεδομένου ότι δεν παρακρατείται φόρος μερισμάτων 25%, διότι στη δική τους περίπτωση οποιοσδήποτε πρόσθετος φόρος μερισμάτων θα πληρωθεί όταν και αν γίνει πληρωμή μερισμάτων και δεν υπάρχει λ.χ. συμψηφισμός ζημιών.
Ολα αυτά με λίγα λόγια σημαίνουν ότι μια ελληνική μητρική εταιρεία θα πληρώσει φόρο 45%. Αντίστοιχα μια μητρική εταιρεία χώρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα πληρώσει μόνον 20%.
Για τους περισσότερους πολίτες που δεν ξέρουν οικονομικά ούτε ασχολούνται με επιχειρήσεις όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με... κινέζικα. Είναι όμως κάτι τέτοιες «ρυθμίσεις» μία ακόμη αιτία να μη γίνονται επενδύσεις και επανεπενδύσεις.
Παλαιός κοινοβουλευτικός έλεγε προ ημερών στο Περιστύλιον του Περικλέους ότι με κάτι τέτοιες διατάξεις το νομοσχέδιο μπορεί να επονομασθεί «περί παροχής κινήτρων για τη φυγή των ελληνικών εταιρειών από την Ελλάδα».
Ποιοι βάζουν τις τρικλοποδιές;
Του Στ. Ψυχάρη στο ΒΗΜΑ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου