Αλλεργίες το τίμημα της ευημερίας!

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούνται την Άνοιξη όπως τον χειρότερο εφιάλτη, διότι γνωρίζουν ότι η εποχή αυτή θα τους κάνει να φτανίρζονται διαρκώς, με μάτια που δακρύζουν και με μύτη που τρέχει. Υπάρχουν άνθρωποι που πάνε στο εστιατόριο φοβούμενοι ότι μία μικρή ποσότητα "απαγορευμένου" φαγητού ενδεχομένως να τους προκαλέσει αναφυλακτικό σοκ. Άλλοι ξύνονται συνεχώς κοκκινίζοντας το δέρμα τους επειδή άγγιξαν κάτι που ο οργανισμός τους δεν ανέχεται. Δεν είναι εύκολη η ζωή των αλλεργικών καθώς η "φαντασία" του ανοσοποιητικού μας συστήματος, που "αποφασίζει" να αντιδράσει με ανώμαλο τρόπο σε αβλαβείς ουσίες, δεν γνωρίζει όρια. Υπάρχουν αλλεργίες για όλα τα γούστα: στη γύρη των λουλουδιών, στα τρόφιμα, στα έντομα, στα φάρμακα, σε ουσίες διαφόρων τύπων με τις οποίες μπορεί να έρθει κανείς σε επαφή. Και ο "στρατός" των παθόντων είναι επιβλητικός: σύμφωνα με δεδομένα από την Λευκή Βίβλο της Διεθνούς Οργάνωσης Αλλεργιών, η οποία παρουσιάστηκε στο κογκρέσο της Αμερικάνικής Ακαδημίας Αλλεργιών, Άσθματος και Ανοσολογίας, στον κόσμο υπάρχουν 300 εκ. ασθματικοί, 400 εκ. άτομα με αλλεργική ρινίτιδα, εκατοντάδες εκατομμύρια με διάφορες αλλεργίες (οι αλλεργικοί σε κάποια είδη διατροφής εκτιμούνται στο μισό εκατομμύριο).

Εκείνο που απασχολεί περισσότερο τους ειδικούς είναι η συνεχής αύξηση των αλλεργιών όχι μόνο στην Δύση, αλλά πλέον και σε αναπτυσσόμενες χώρες: ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα τα τελευταία 30 χρόνια η συχνότητα μερικών τύπων αλλεργιών, όπως το μη τοπικό έκζεμα, διπλασιάστηκε ή τριπλασιάστηκε. Η αιτία γι' αυτό βρίσκεται στο στιλ ζωής. Ο κόσμος στον οποίο ζούμε έχει αλλάξει πολύ, τόσο ώστε οι αλλεργίες να θεωρούνται σήμερα ως το τίμημα για την βελτίωση της ποιότητας ζωής τις τελευταίες δεκαετίες. Πενήντα χρόνια πριν τα παιδιά παίζανε στην εξοχή, τρώγανε περισσότερη "βρωμιά" διότι δεν υπήρχαν τόσοι κανονισμοί ασφάλειας που σήμερα εμποδίζουν την κατανάλωση τροφών που δεν είναι άψογα διατηρημένες. Ενδεχομένως οι άνθρωποι τότε υποφέρανε από κάποια γαστρεντερίτιδα παραπάνω, όμως υπήρχαν πολύ λιγότερες αλλεργίες. Σήμερα τα παιδιά ζουν μια ζωή περισσότερο αποστειρωμένη: περνάνε τον περισσότερο χρόνο κλεισμένα στο σπίτι και η εντερική βακτηριδιακή χλωρίδα έχει αλλάξει, εξαιτίας της αλλαγής της δίαιτας. Έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα "τρελαίνεται" πιο εύκολα. Σύμφωνα με μία έρευνα, τα παιδιά που μεγαλώνουν στο χωριό έχουν πολύ μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν άσθμα συγκριτικά με εκείνα που ζουν στην πόλη: ο λόγος είναι ότι τα πρώτα έρχονται σε επαφή με πολλά περισσότερα μικρόβια κατά την διάρκεια της βρεφικής ηλικίας. Έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς είναι απασχολημένο μαχόμενο τα μικρόβια του περιβάλλοντος, δεν παρεκκλίνει και δεν επικεντρώνει την αντίδρασή του σε αβλαβείς ουσίες, όπως αντίθετα συμβαίνει σε έναν αλλεργικό. Εάν σε όλο αυτό ληφθεί υπόψη και η ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε στις πόλεις (επιβαρυμμένος από το νέφος) εξηγείται εύκολα ο μεγάλος αριθμός των ασθμάτων και των αλλεργιών: ένα ανοσοποιητικό σύστημα, ήδη αποδυναμωμένο, εκτεθειμένο σε σκόνη και νέφος με προφλεγμωνώδη επίδραση, αργά ή γρήγορα εκτροχιάζεται.