Η αρχή της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας μάς γνωστοποίησε ότι η ύφεση του τετάρτου τριμήνου ήταν 6,6% και σε ετήσια βάση η ύφεση τερμάτισε με 4,5% για το 2010. Για όσους δεν κατάλαβαν, αυτό σημαίνει ότι η ύφεση έχει αποκτήσει ορμή και momentum και δεν μειώνεται, αλλά επιδεινώνεται.
Η κυβέρνηση, νομίζοντας ότι μέσα σε αυτό το κλίμα θα δει αύξηση εσόδων, προσανατολίζεται προς την κατάργηση πολλών φοροαπαλλαγών, που, υποτίθεται κοστίζει στον προϋπολογισμό περίπου 7 δισ. ετησίως.
Επίσης, προκειμένου να συμμορφωθεί με τις ανάγκες του προϋπολογισμού του 2011-2015, το υπουργείο οικονομικών σκοπεύει να αυξήσει την φορολογία κατά 5-10 δισ. Συνολικά τα έσοδα τα οποία απαιτούνται είναι περίπου 29 δισ. Η μείωση της μισθοδοσίας εκτιμάται 5 δισ., κυρίως από την περικοπή επιδομάτων. Αυτές οι αλλαγές θα είναι μόνιμες και όχι έκτακτες.
Δεν φτάνει όμως αυτό αγαπητέ αναγνώστη, ακούσαμε την περασμένη εβδομάδα ότι το ΣΔΟΕ μελετά την επιβολή προστίμων ύψους 7 δισ. ευρώ, για να ενισχυθούν τα κρατικά έσοδα!!! Αυτή είναι η απάντηση του υπουργείου οικονομικών στη μαύρη τρύπα του 1 δισ. του πρώτου διμήνου! Η λογική της απόφασης αυτής είναι η εξής:...
Ακόμα και στα δικαστήρια να προσφύγουν οι θιγόμενοι, θα χρειαστεί να καταβάλουν το 50% της ποινής. Κατά συνέπεια, τα κρατικά ταμεία θα ενισχυθούν κατά 3,5 δισ.! Είναι άραγε δίκαιο αυτό, να μην πω συνταγματικό; Είναι λύση να δοθεί εκβιαστικά ένα bridge loan 3,5 δισ. στην κρατική μηχανή με το έτσι θέλω;
Στο μεταξύ, το υπουργείο μελετά να καλέσει προς απολογία τους πολίτες αυτούς που “ξέχασαν” να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας. Εξηγήσεις επίσης θα πρέπει να δώσουν όλοι αυτοί που έχουν στην κατοχή τους ένα ή περισσότερα επιβατικά αυτοκίνητα αλλά δεν τα έχουν δηλώσει! Βέβαια η τακτοποίηση οφειλών μπορεί να γίνει σε δόσεις (το καινούργιο φρούτο της εποχής) για να μπορούν να εισπραχτούν τα καταγεγραμμένα έσοδα και ποινές.
Τα έσοδα εισφορών στο ταμείο του ΟΑΕΕ είναι απογοητευτικά, τόσο μάλιστα που το ταμείο πλέον δίνει κίνητρα για να πληρώσει κάνεις! Και πως σκοπεύει το ταμείο να αντιμετωπίσει την κατάσταση; Το επιχειρησιακό σχέδιο αποσκοπεί στη “διεύρυνση της ασφαλιστικής βάσης”!!! Τώρα πως θα γίνει αυτό όταν κλείνει η μια επιχείρηση μετά την άλλη και όταν στο περίγυρο μου δεν ξέρω κανέναν που να μην χρωστά λιγότερα από 5.000 ευρώ στον ΟΑΕΕ (λόγω ανεργίας) είναι πέραν εμού. Να μην κάνω καθόλου αναφορά στο ότι το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σπάει η εγγεγραμμένη ανεργία στους καταλόγους του ΟΑΕΔ, που, έφθασαν τους 838.640. Η δε πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες ακόμα πληρώνουν τον ΟΑΕΕ (ή δεν πληρώνουν αν και είναι ακόμα εγγεγραμμένοι), ενώ στην πραγματικότητα τα έσοδα τους είναι μηδέν.
Τα διάφορα κινήματα του “δεν πληρώνω” συνεχίζουν απτόητα. Χαρακτηριστικό είναι το πιο κάτω σχόλιο αναγνώστη στο προσωπικό μου blog: “Από την δική μου πλευρά επειδή είμαι και κοινωνικά και οικονομικά από την ίδια πλευρά με τους ανθρώπους του κινήματος, διατηρώ το δικαίωμα μου να “μην πληρώνω” διόδια, τέλη, εισιτήρια, φόρους, και οτιδήποτε άλλο αποτελεί δήθεν “υποχρέωση” προς μια διεφθαρμένη και μη νομιμοποιημένη κεντρική εξουσία, εφαρμόζοντας το “120” του Συντάγματος και επιδεικνύοντας πολιτική ανυπακοή μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες ισότιμους συνανθρώπους μου.”
Δεν νομίζω να συνδέεται το κίνημα του δεν πληρώνω με το ότι ορισμένοι ξέχασαν να δηλώσουν τα επιβατικά τους αυτοκίνητα, ή αυτών που δεν πληρώνουν εισφορές και τέλη κυκλοφορίας, αλλά δε θέλει και πολύ αν συνεχιστεί αυτή η φορομπηχτική πολιτική που βλέπουμε.
Διότι ναι μεν είμαι υπέρμαχος της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά είμαι επίσης υπέρ του να γίνει αυτό με την μείωση των δαπανών του κράτους (απολύσεις ΔΥ, κατάργηση οργανισμών και υπουργιών κτλ κτλ) παρά με την αύξηση της φορολογίας σε όποιον να ΄ναι και όπου να ΄ναι.
Μέχρι τώρα έχουμε δει μόνο φόρους και καθόλου μειώσεις δαπανών. Μέχρι τώρα, οι μόνοι που έχουν πληρώσει τη δημοσιονομική προσαρμογή είναι οι του ιδιωτικού τομέα ενώ ο δημόσιος τομέας δεν έχει θιχτεί ούτε στο ελάχιστον.
Πιο κάτω είναι ένα διάγραμμα από μια θεωρία στα οικονομικά που λέγετε Laffer Curve. Η θεωρία δεν είναι απόλυτη και δεν δίνει όλες τις πτυχές του προβλήματος, αλλά έχει βάση και νομίζω θα καταλάβετε που το πάω όταν διαβάστε πιο κάτω.
Η κυβέρνηση, νομίζοντας ότι μέσα σε αυτό το κλίμα θα δει αύξηση εσόδων, προσανατολίζεται προς την κατάργηση πολλών φοροαπαλλαγών, που, υποτίθεται κοστίζει στον προϋπολογισμό περίπου 7 δισ. ετησίως.
Επίσης, προκειμένου να συμμορφωθεί με τις ανάγκες του προϋπολογισμού του 2011-2015, το υπουργείο οικονομικών σκοπεύει να αυξήσει την φορολογία κατά 5-10 δισ. Συνολικά τα έσοδα τα οποία απαιτούνται είναι περίπου 29 δισ. Η μείωση της μισθοδοσίας εκτιμάται 5 δισ., κυρίως από την περικοπή επιδομάτων. Αυτές οι αλλαγές θα είναι μόνιμες και όχι έκτακτες.
Δεν φτάνει όμως αυτό αγαπητέ αναγνώστη, ακούσαμε την περασμένη εβδομάδα ότι το ΣΔΟΕ μελετά την επιβολή προστίμων ύψους 7 δισ. ευρώ, για να ενισχυθούν τα κρατικά έσοδα!!! Αυτή είναι η απάντηση του υπουργείου οικονομικών στη μαύρη τρύπα του 1 δισ. του πρώτου διμήνου! Η λογική της απόφασης αυτής είναι η εξής:...
Ακόμα και στα δικαστήρια να προσφύγουν οι θιγόμενοι, θα χρειαστεί να καταβάλουν το 50% της ποινής. Κατά συνέπεια, τα κρατικά ταμεία θα ενισχυθούν κατά 3,5 δισ.! Είναι άραγε δίκαιο αυτό, να μην πω συνταγματικό; Είναι λύση να δοθεί εκβιαστικά ένα bridge loan 3,5 δισ. στην κρατική μηχανή με το έτσι θέλω;
Στο μεταξύ, το υπουργείο μελετά να καλέσει προς απολογία τους πολίτες αυτούς που “ξέχασαν” να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας. Εξηγήσεις επίσης θα πρέπει να δώσουν όλοι αυτοί που έχουν στην κατοχή τους ένα ή περισσότερα επιβατικά αυτοκίνητα αλλά δεν τα έχουν δηλώσει! Βέβαια η τακτοποίηση οφειλών μπορεί να γίνει σε δόσεις (το καινούργιο φρούτο της εποχής) για να μπορούν να εισπραχτούν τα καταγεγραμμένα έσοδα και ποινές.
Τα έσοδα εισφορών στο ταμείο του ΟΑΕΕ είναι απογοητευτικά, τόσο μάλιστα που το ταμείο πλέον δίνει κίνητρα για να πληρώσει κάνεις! Και πως σκοπεύει το ταμείο να αντιμετωπίσει την κατάσταση; Το επιχειρησιακό σχέδιο αποσκοπεί στη “διεύρυνση της ασφαλιστικής βάσης”!!! Τώρα πως θα γίνει αυτό όταν κλείνει η μια επιχείρηση μετά την άλλη και όταν στο περίγυρο μου δεν ξέρω κανέναν που να μην χρωστά λιγότερα από 5.000 ευρώ στον ΟΑΕΕ (λόγω ανεργίας) είναι πέραν εμού. Να μην κάνω καθόλου αναφορά στο ότι το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σπάει η εγγεγραμμένη ανεργία στους καταλόγους του ΟΑΕΔ, που, έφθασαν τους 838.640. Η δε πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες ακόμα πληρώνουν τον ΟΑΕΕ (ή δεν πληρώνουν αν και είναι ακόμα εγγεγραμμένοι), ενώ στην πραγματικότητα τα έσοδα τους είναι μηδέν.
Τα διάφορα κινήματα του “δεν πληρώνω” συνεχίζουν απτόητα. Χαρακτηριστικό είναι το πιο κάτω σχόλιο αναγνώστη στο προσωπικό μου blog: “Από την δική μου πλευρά επειδή είμαι και κοινωνικά και οικονομικά από την ίδια πλευρά με τους ανθρώπους του κινήματος, διατηρώ το δικαίωμα μου να “μην πληρώνω” διόδια, τέλη, εισιτήρια, φόρους, και οτιδήποτε άλλο αποτελεί δήθεν “υποχρέωση” προς μια διεφθαρμένη και μη νομιμοποιημένη κεντρική εξουσία, εφαρμόζοντας το “120” του Συντάγματος και επιδεικνύοντας πολιτική ανυπακοή μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες ισότιμους συνανθρώπους μου.”
Δεν νομίζω να συνδέεται το κίνημα του δεν πληρώνω με το ότι ορισμένοι ξέχασαν να δηλώσουν τα επιβατικά τους αυτοκίνητα, ή αυτών που δεν πληρώνουν εισφορές και τέλη κυκλοφορίας, αλλά δε θέλει και πολύ αν συνεχιστεί αυτή η φορομπηχτική πολιτική που βλέπουμε.
Διότι ναι μεν είμαι υπέρμαχος της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά είμαι επίσης υπέρ του να γίνει αυτό με την μείωση των δαπανών του κράτους (απολύσεις ΔΥ, κατάργηση οργανισμών και υπουργιών κτλ κτλ) παρά με την αύξηση της φορολογίας σε όποιον να ΄ναι και όπου να ΄ναι.
Μέχρι τώρα έχουμε δει μόνο φόρους και καθόλου μειώσεις δαπανών. Μέχρι τώρα, οι μόνοι που έχουν πληρώσει τη δημοσιονομική προσαρμογή είναι οι του ιδιωτικού τομέα ενώ ο δημόσιος τομέας δεν έχει θιχτεί ούτε στο ελάχιστον.
Πιο κάτω είναι ένα διάγραμμα από μια θεωρία στα οικονομικά που λέγετε Laffer Curve. Η θεωρία δεν είναι απόλυτη και δεν δίνει όλες τις πτυχές του προβλήματος, αλλά έχει βάση και νομίζω θα καταλάβετε που το πάω όταν διαβάστε πιο κάτω.
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία το κράτος μπορεί να έχει αύξηση εσόδων καθώς αυξάνει τη φορολογική κλίμακα, αλλά υπάρχει ένα σημείο “T”, από όπου εκεί και μετά τα έσοδα θα μειώνονται, ανεξάρτητα από την αύξηση στους φορολογικούς συντελεστές.
Η θεωρία λέει ότι καθώς αυξάνονται οι φόροι, ολοένα και λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν και να επιχειρήσουν με αποτέλεσμα, όταν το κράτος φτάσει να φορολογεί το 100% των κερδών, τα έσοδα θα είναι μηδέν.
Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές αυτό το έχουμε δει και στην πράξη. Αύξησαν τα τέλη κυκλοφορίας και εκατοντάδας χιλιάδες παρέδωσαν πινακίδες (ενώ σήμερα πολλοί απλά δεν πληρώνουν). Αύξησαν τους φόρους στα τσιγάρα, και πολλοί έκοψαν το κάπνισμα ή κατέφυγαν σε πιο φτηνές λύσεις (στριφτά και χύμα καπνό από την ελληνική επαρχία που δεν έχει καθόλου φορολογία). Έβαλαν έκτακτες εισφορές και πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν με αποτέλεσμα η συνολική φορολογία από επιχειρήσεις μειώθηκε. Τα παραδείγματα είναι ατέλειωτα και θα μπορούσα να γράφω όλη μέρα.
Η ελληνική κυβέρνηση κάνει λάθος αν νομίζει ότι δια μέσω της φορολογίας μπορεί να επιτύχει την δημοσιονομική προσαρμογή. Η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να γίνει με μείωση δαπανών και όχι με αύξηση φόρων. Η αύξηση της φορολογίας σε παρατεταμένη περίοδο ύφεσης, το μόνο που θα κατορθώσει είναι να τινάξει την μπάνκα (την οικονομία δηλαδή) στον αέρα. Η αύξηση της φορολογίας θα πρέπει να γίνει μόνο και όταν εξαντληθούν τα μέτρα για μείωση των δαπανών και μείωση του διογκωμένου κράτους.
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι έχουμε περάσει το σημείο ”T” και όσο και να αυξάνει η κυβέρνηση την φορολογία, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι από μηδαμινό έως αρνητικό. Το άλλο είναι ότι η κατάσταση στην πραγματική οικονομία θα χειροτερεύει και ο παραγωγικός ιστός της χώρας απλά θα συνεχίσει να μαραζώνει.
Στο τέλος, ή θα καταρρεύσουν τα έσοδα, διότι ολοένα και περισσότεροι θα αποθαρρύνονται από το να συμμετάσχουν στην παραγωγική διαδικασία, ή απλά θα σταματήσουν οι πολίτες να πληρώσουν, και το κίνημα του δεν πληρώνω θα αποκτήσει ακούσια περισσότερους οπαδούς. Είτε το ένα είτε το άλλο, η υπέρογκη φορολογία θα επιφέρει μείωση και όχι αύξηση των εσόδων.
Η θεωρία λέει ότι καθώς αυξάνονται οι φόροι, ολοένα και λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν και να επιχειρήσουν με αποτέλεσμα, όταν το κράτος φτάσει να φορολογεί το 100% των κερδών, τα έσοδα θα είναι μηδέν.
Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές αυτό το έχουμε δει και στην πράξη. Αύξησαν τα τέλη κυκλοφορίας και εκατοντάδας χιλιάδες παρέδωσαν πινακίδες (ενώ σήμερα πολλοί απλά δεν πληρώνουν). Αύξησαν τους φόρους στα τσιγάρα, και πολλοί έκοψαν το κάπνισμα ή κατέφυγαν σε πιο φτηνές λύσεις (στριφτά και χύμα καπνό από την ελληνική επαρχία που δεν έχει καθόλου φορολογία). Έβαλαν έκτακτες εισφορές και πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν με αποτέλεσμα η συνολική φορολογία από επιχειρήσεις μειώθηκε. Τα παραδείγματα είναι ατέλειωτα και θα μπορούσα να γράφω όλη μέρα.
Η ελληνική κυβέρνηση κάνει λάθος αν νομίζει ότι δια μέσω της φορολογίας μπορεί να επιτύχει την δημοσιονομική προσαρμογή. Η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να γίνει με μείωση δαπανών και όχι με αύξηση φόρων. Η αύξηση της φορολογίας σε παρατεταμένη περίοδο ύφεσης, το μόνο που θα κατορθώσει είναι να τινάξει την μπάνκα (την οικονομία δηλαδή) στον αέρα. Η αύξηση της φορολογίας θα πρέπει να γίνει μόνο και όταν εξαντληθούν τα μέτρα για μείωση των δαπανών και μείωση του διογκωμένου κράτους.
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι έχουμε περάσει το σημείο ”T” και όσο και να αυξάνει η κυβέρνηση την φορολογία, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι από μηδαμινό έως αρνητικό. Το άλλο είναι ότι η κατάσταση στην πραγματική οικονομία θα χειροτερεύει και ο παραγωγικός ιστός της χώρας απλά θα συνεχίσει να μαραζώνει.
Στο τέλος, ή θα καταρρεύσουν τα έσοδα, διότι ολοένα και περισσότεροι θα αποθαρρύνονται από το να συμμετάσχουν στην παραγωγική διαδικασία, ή απλά θα σταματήσουν οι πολίτες να πληρώσουν, και το κίνημα του δεν πληρώνω θα αποκτήσει ακούσια περισσότερους οπαδούς. Είτε το ένα είτε το άλλο, η υπέρογκη φορολογία θα επιφέρει μείωση και όχι αύξηση των εσόδων.
Αν δεν μειώσουν τον Δημόσιο Τομέα με γενναίες απολύσεις ξεχάστε την ανάπτυξη. Δεν γίνεται να ξεζουμίζεται ο Ιδ. Τομέας για να διατηρείται αλώβητο το αδηφάγο Δημόσιο. Η άλλη λύση είναι να μειωθούν κατά 20% ακόμα οι αμοιβές των Δημοσίων Υπαλλήλων. Άλλη λύση δεν υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφή