Οτι τα δωρεάν πανεπιστημιακά συγγράμματα αποτελούσαν βάση συναλλαγής το γνωρίζαμε όλοι. Εκείνο που μόλις τώρα μάθαμε είναι ότι κάθε χρόνο επικτυπωνόταν άπειρος αριθμός χωρίς κανείς να ελέγχει αν αυτά έφθαναν στους φοιτητές.Και το μάθαμε με μια απλή πράξη: Οταν ζητήθηκε από τους φοιτητές στην αρχή της πανεπιστημιακής χρονιάς να δηλώσουν ηλεκτρονικά τα μαθήματα που θα παρακολουθήσουν και τα βιβλία που θα χρειασθούν. Απεδείχθη ότι τα δύο τρίτα των βιβλίων έμειναν στα αζήτητα.
Προφανής, λοιπόν, η σπατάλη και απλή η μέθοδος περιορισμού της. Θα μπορούσε βεβαίως να διερευνηθεί και πιο προχωρημένη λύση. Της πλήρους ελευθέρωσης των φοιτητών από τα υποχρεωτικά συγγράμματα. Στην εποχή της γνώσης, των ανοιχτών πηγών και των ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών, αλήθεια πως να κλείσεις τη γνώση σε ένα μόνο σύγγραμμα;
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Προχωρημένη λύση αυτό το:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Της πλήρους ελευθέρωσης των φοιτητών από τα υποχρεωτικά συγγράμματα"
Ή ας υπάρχει κάποια «υποχρεωτικότητα» για τα δύο πρώτα χρόνια ή έστω τον πρώτο χρόνο προσαρμογής και εξοικείωσης με τον ακαδημαϊκό χώρο .
Τα συγγράμματα να αγοράζονται και το αντίτιμο με την νόμιμη απόδειξη και τα στοιχεία του φοιτητή να επιστρέφεται από τις υπηρεσίες των σχολών......ανάλογα με το ύψος της φορολογικής δήλωσης του γονέα - κηδεμόνα.
Μεγάλο κόστος συγγραμμάτων θα αποφευχθεί και πολλοί "καθηγητές" θα πάρουν την άγουσα προς "εξεύρεσιν εργασίας...."
Είναι επιτακτική ανάγκη να απεγκλωβιστούμε από τις αγκυλώσεις και να πάμε μπροστά…
Συμφωνώ. Όμως άντε να πείσεις τους ultra-αριστερούς. Θα σου πούνε...'ααα, δεν έχουμε δωρεάν σύγγραμμα; Καταστροφή, άλωση της παιδείας...' και άλλα τέτοια. Τώρα βέβαια αν το παίρνουν ή αν το χρησιμοποιούν το σύγγραμμα είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή