Τα πυρηνικά απόβλητα δεν είναι όπως τα συνηθισμένα σκουπίδια που βγάζουμε στα σπίτια μας. Δε είναι ούτε όπως τα καμμένα κάρβουνα ή την καμμένη βενζίνη. Είναι κάτι παραπάνω.
Στην πραγματικότητα τα απόβλητα αυτά εξακολουθούν να "καίνε", δεν έχουν σβήσει. Η εκπομπή ραδιενέργειας μέσω της αλυσιδωτής διάσπασης των πυρήνων που προέκυψαν από την αρχική διάσπαση των πυρήνων του Ουρανίου ή του Πλουτωνίου συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πόσο είναι το διάστημα αυτό; Λοιπόν, κάθε πυρήνας που προκύπτει έχει ένα δεδομένο χρόνο ημίσειας ζωής, δηλ. χρόνο που απαιτείται για να μειωθεί διασπώμενος ο αρχικός αριθμός των πυρήνων στο μισό. Με την διάσπαση όμως δεν σημαίνει ότι "καθαρίσαμε" αφού και οι πυρήνες που προκύπτουν είναι ραδιενεργοί και διασπώνται και αυτοί με τον δικό τους χρόνο ημίσειας ζωής.
Απαιτείται λοιπόν η συνέχιση της αλυσιδωτής διάσπασης μέχρι να φθάσουμε σε σταθερούς πυρήνες που δεν διασπώνται ή έχουν πρακτικά άπειρο χρόνο ημίσειας ζωής. Σε γενικές γραμμές για να καταστούν τα πυρηνικά απόβλητα ασφαλή για την ανθρώπινη υγεία απαιτείται η παρέλευση 100,000 χρόνων. Πολύ έτσι; Και όμως.
Στο παρακάτω άρθρο θα διαβάσετε για τα σχέδια των Ιαπώνων όσον αφορά το κατεστραμμένο πλέον πυρηνικό εργοστάσιο της Fukushima αλλά θα δείτε και ένα βίντεο από το Onkalo. Τι είναι αυτό; Διαβάστε παρακάτω, δείτε τα βίντεο και θα αλλάξετε εντελώς τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε κάποια πράγματα.
Αυτή την εβδομάδα η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (IAEA) επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις της Fukushima Daiichi προκειμένου να εξετάσει το πυρηνικό ατύχημα και την ανταπόκριση στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης της ηλεκτρικής εταιρίας TEPCO. Στην Fukushima έχει συσσωρευτεί μια τεράστια ποσότητα ραδιενεργών απορριμάτων χωρίς να υπάρχει ένας συγκεκριμένος μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για την τελική αποθήκευσή τους. Το εξαντλημένο καύσιμο αποτελείται από περίπου 95% Ουράνιο, ενώ άλλο 1% αποτελείται από βαριά στοιχεία όπως το κούριο, το αμερίκιο και το πλουτώνιο.
Την 18η Μαΐου του 2011 διέρρευσαν σχεδόν 100,000 τόνοι ραδιενεργού νερού από τις δεξαμενές στη Fukushima. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ποσότητα ραδιενεργού νερού δύναται να διπλασιαστεί μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη.
Προκειμένου να αποκτήσουμε μια ιδέα του μεγέθους, αναφέρουμε ότι σύμφωνα με νούμερα από το Associated Press, υπολογίζεται ότι οι ΗΠΑ έχουν 71,862 τόνους πυρηνικά απόβλητα. Το Ilinois έχει την μεγαλύτερη ποσότητα από κάθε άλλη πολιτεία με 9,301 τόνους. Ακολουθεί η Pennsylvania με 6,446 τόνους, η South Carolina με 4,290 τόνους και η New York και η North Carolina με περίπου 3,780 τόνους η κάθε μία. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ σκοπεύει να κατασκευάσει μια αποθηκευτική εγκατάσταση στο Yucca Mountain χωρητικότητας 77,160 τόνων.
" Η Tepco γνωρίζει περισσότερα απ΄ όσα λέει για την ποσότητα της ραδιενέργειας που διαρρέει από το εργοστάσιο", ισχυρίζεται ο Jan van de Putte, ειδικός στην ασφάλεια ραδιενέργειας και εκπαιδευμένος στο Technical University of Delft στην Ολλανδία. "Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια πλήρη αποκάλυψη, μια πλήρη απογραφή της ραδιενέργειας που έχει διαρρεύσει συμπεριλαμβανομένων και των ακριβή ισοτόπων."
Στις 20 Μαΐου του 2011 ο πρωθυπουργός Naoto Kan απευθύνθηκε στο ιαπωνικό κοινοβούλιο και παραδέχθηκε ότι "Η κυβέρνηση απέτυχε να ανταποκριθεί στις λανθασμένες υποθέσεις της TEPCO, και είμαι βαθύτατα δυσαρεστημένος."
Η Ιαπωνία σκοπεύει να αποθηκεύσει τα πυρηνικά απόβλητα στο εργοστάσιο της Fukushima προκείμενου να εξοικονομήσει χρήματα, ρισκάροντας έτσι την ασφάλεια του πληθυσμού της περιοχής
Και καθώς η Ιαπωνία παραδέχεται δημόσια παραλείψεις στις δράσεις της, συνεχίζει τις business as usual μαζί με την TEPCO. Έχουν κυκλοφορήσει φήμες ότι η Fukushima Daiichi πιθανόν να χρησιμοποιηθεί ως "πυρηνικό νεκροταφείο" για την αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων. Αυτή η απόφαση είναι σε ευθεία αντίθεση με την πλειονότητα των πυρηνικών ειδικών που έχουν θορυβηθεί από την ποσότητα αποβλήτων που σχεδιάζεται να αποθηκευτεί σε μία ενεργή σεισμική περιοχή. [...]
Η υψηλού επιπέδου αποθήκευση αποβλήτων είναι περίπλοκη διαδικασία. Περιλαμβάνει την σταθεροποίηση των αποβλήτων σε ειδικό γυαλί και την τοποθέτησή τους σε κυλίνδρους από ανοξείδωτο ατσάλι. Αυτοί μεταφέρονται κατόπιν σε προσωρινές αποθηκευτικές τοποθεσίες, καθώς αποστέλλονται σε υπόγειους αποθηκευτικούς χώρους για μακροπρόθεσμη αποθήκευση.
Προς την Αιωνιότητα - Τι πρέπει να κάνουμε με τα Πυρηνικά Απόβλητα
Τα παρακάτω βίντεο αποτελούν μια κλεφτή ματιά στο εσωτερικό μιας υπόγειας εγκατάστασης που κατασκευάζεται στην Φιλανδία για την αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων. Ονομάζεται "Onkalo" και σημαίνει "κρυμμένο μέρος" στα φιλανδικά. Το πρότζεκτ ξεκίνησε την δεκαετία του 1970 και δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν από τα επόμενα 120 χρόνια. Έχει σχεδιαστεί να αντέξει για 100,000 χρόνια (ναι, καλά διαβάσατε) που είναι ο χρόνος που απαιτείται για να καταστούν τα πυρηνικά απόβλητα ασφαλή.
"Είναι η πρώτη φορά που συνειδητά κατασκευάζουμε κάτι που θα ξεπεράσει τον ίδιο τον άνθρωπο", μας είπε ο Madsen μέσω Skype από την Δανία. "Αυτό το πρόβλημα των εκατό χιλιάδων χρόνων και του πως να δράσουμε υπεύθυνα μπορεί να ξεπερνά τα όρια αυτού που μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να συλλάβουμε." Σκεφτείτε ότι οι Αιγυπτιακές πυραμίδες έχουν ηλικία μικρότερη των 6,000 χρόνων. Η παλιότερη γνωστή ανθρώπινη κατασκευή, ένας πέτρινος τοίχος σε μία σπηλιά στην Ελλάδα, είναι 23,000 ετών. "Είναι πιθανόν ο πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε να πάψει να υφίστανται σε αυτό το χρονικό διάστημα", είπε ο Madsen. "Επομένως δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους ανθρώπους στο μέλλον να γνωρίζουν τι είναι η ακτινοβολία. Συνεπώς (το Onkalo) πρέπει να είναι σε θέση να λειτουργεί αυτόνομα."
Οι κυβερνήσεις της Φιλανδίας και της Σουηδίας συνεργάζονται στο συγκεκριμένο πρότζεκτ διότι πιστεύουν ότι θα ήταν ανεύθυνο να αφήσουν τα επικίνδυνα πυρηνικά απόβλητα στην επιφάνεια της Γης όπως κάνουμε επί του παρόντος και για το οποίο οι Ιάπωνες πλήρωσαν και εξακολουθούν να πληρώνουν ακριβό τίμημα από τον σεισμό και το τσουνάμι του Μαρτίου. Τα Onkalos έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι απρόσβλητα από εν δυνάμει κινδύνους στην επιφάνεια όπως φυσικές καταστροφές, πολέμους ή τρομοκρατία.
"Εάν η πυρηνική επέκταση σταματούσε σήμερα τότε όταν αυτό το Onkalo θα έχει ολοκληρωθεί και σφραγιστεί σε 120 χρόνια, θα απαιτούνταν άλλες 99 τέτοιες εγκαταστάσεις της ίδιας χωρητικότητας" για να αποθηκευτεί το υπόλοιπο των πυρηνικών αποβλήτων, ανέφερε ο Madsen. "Όμως βάσει συντηρητικών εκτιμήσεων που λαμβάνουν υπόψη την συνέχιση της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας θα απαιτηθούν άλλες 500 τέτοιες εγκαταστάσεις."
Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης και της Ανάλυσης ΙΙ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου