Για όσους (ακόμη) εργάζονται η περικοπή των μισθών τους στο μισό είναι «πραγματικότητα».
Τι γίνεται όμως στην «αγορά»;
Παρακολουθεί αυτή την νέα «πραγματικότητα» ή …σφυρίζει αδιάφορα;
Μάλλον το δεύτερο.
Με εξαίρεση κάποια καταστήματα ρούχων-υποδημάτων που πάνε για λουκέτο ή δεν πατάει άνθρωπος και προχωρούν (αναγκαστικά) σε προσφορές, ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει αλλάξει στην αγορά ειδών πρώτης ανάγκης (Σουπερ Μαρκετ κτλ)
Το ίδιο και στις τιμές των ακινήτων (αγορά ή ενοικίαση). Οι ενοικιαστές πρέπει να συρθούν στα δικαστήρια ή να τσακωθούν με τον ιδιοκτήτη προκειμένου να πετύχουν μια λογική μείωση στο ενοίκιο.
Πάνω-κάτω, η ίδια κατάσταση και στην αγορά ακινήτων. Οι εργολάβοι προτιμούν να έχουν τα διαμερίσματα απούλητα, να…”αραχνιάζουν”, παρά να τα πουλήσουν σε μια λογική τιμή.
Η ανωτέρω κατάσταση επηρεάζει δραματικά την ζωή αυτών που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν (μισθωτών-συνταξιούχων)
Γιατί όσοι ζούσαν και ζουν στην παραοικονομία δυο σκασίλες έχουν για την οικονομική κρίση…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου