Χθες έγινε μία δημοπρασία εντόκων γραμματίων του δημοσίου, έτσι ώστε να καλυφθεί η πληρωμή ληξιπρόθεσμων ομολόγων – με επιτυχή έκβαση, όπως ανακοινώθηκε.
Οφείλει όμως να γνωρίζει κανείς ότι, στις δημοπρασίες αυτές δεν συμμετέχουν άλλοι θεσμικοί επενδυτές, αλλά μόνο οι (χρεοκοπημένες πλέον) ελληνικές τράπεζες – ενώ ουσιαστικά χρηματοδοτήθηκε η εξόφληση του ομολόγου της ΕΚΤ, ύψους 3,4...
δις €.
Στα πλαίσια αυτά, είναι απολύτως σωστές οι αναφορές ορισμένων ΜΜΕ (Βαρουφάκης), με βάση τις οποίες η ζημία για την Ελλάδα ήταν διπλή:
(α) Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να δανειστεί βραχυπρόθεσμα, για να αποπληρώσει έναν μακροπρόθεσμο τίτλο – τεράστιο λάθος από οικονομικής πλευράς, το οποίο παράλληλα τεκμηριώνει το ότι, η χώρα μας διανύει δυστυχώς τα τελευταία στάδια της χρεοκοπίας (αυτού του είδους ο δανεισμός ξεκινάει με διετή ομόλογα, μετά με ετήσια, εξαμηνιαία, τριμηνιαία, μηνιαία και……..τέλος).
(β) Ο δανεισμός από τις ελληνικές τράπεζες μείωσε την περιορισμένη ρευστότητα τους, αφαιρώντας ακόμη περισσότερα χρήματα από την πραγματική οικονομία - απλά και μόνο για να μεταφερθούν κεφάλαια ύψους 3,4 δις € στην ΕΚΤ.
Το ομόλογο τώρα που είχε στην ιδιοκτησία της η ΕΚΤ, εξοφλήθηκε στο 100% της ονομαστικής του αξίας, παρά το ότι είχε πιθανότατα αγοραστεί από τη δευτερογενή αγορά, στο 70% ή και λιγότερο της τιμής του – οπότε η ΕΚΤ κερδοσκόπησε εις βάρος μας, αποκομίζοντας τουλάχιστον 1 δις € κέρδος.
Το κέρδος αυτό βέβαια δεν παρακρατείται από την ΕΚΤ, αλλά μεταβιβάζεται στους μετόχους της – στις κεντρικές τράπεζες δηλαδή των χωρών της Ευρωζώνης. Οι «εταίροι» μας θα μπορούσαν φυσικά να μας το επιστρέψουν – γεγονός που έχει δηλώσει πολύ σωστά ο πρόεδρος της ΕΚΤ, χωρίς όμως να συμφωνήσει η Γερμανία.
Περαιτέρω, επίσης στο 100% εξοφλούνται εκείνα τα ομόλογα αγγλικού δικαίου (περί τα 10 δις €), τα οποία είχαν στην κατοχή τους ή αγόρασαν μετά το PSI τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge fund) – ένα μεγάλο μέρος στο 20% της ονομαστικής τους αξίας ή ακόμη λιγότερο (στα 100 € κερδίζουν τα 80 € ή ακόμη περισσότερα).
Την ίδια στιγμή δυστυχώς διαγράφηκε πάνω από το 50% των ομολόγων που κατείχαν οι Ελληνικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά μας ταμεία, οι οργανισμοί και εκείνοι οι ιδιώτες, οι οποίοι εμπιστεύθηκαν ανόητα την πατρίδα τους και αγόρασαν τα ομόλογα του δημοσίου της.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν, αυτοί που συνεχίζουν να εισπράττουν το 100% της αξίας των ομολόγων, είναι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια και η ΕΚΤ – η οποία μεταφέρει ουσιαστικά μέρος της αυξημένης φορολόγησης και των μειωμένων μισθών/συντάξεων από την εξαντλητική λιτότητα των Ελλήνων, στα ταμεία των ευρωπαίων «εταίρων» της χώρας μας.
Στα πλαίσια αυτά, είναι απολύτως σωστές οι αναφορές ορισμένων ΜΜΕ (Βαρουφάκης), με βάση τις οποίες η ζημία για την Ελλάδα ήταν διπλή:
(α) Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να δανειστεί βραχυπρόθεσμα, για να αποπληρώσει έναν μακροπρόθεσμο τίτλο – τεράστιο λάθος από οικονομικής πλευράς, το οποίο παράλληλα τεκμηριώνει το ότι, η χώρα μας διανύει δυστυχώς τα τελευταία στάδια της χρεοκοπίας (αυτού του είδους ο δανεισμός ξεκινάει με διετή ομόλογα, μετά με ετήσια, εξαμηνιαία, τριμηνιαία, μηνιαία και……..τέλος).
(β) Ο δανεισμός από τις ελληνικές τράπεζες μείωσε την περιορισμένη ρευστότητα τους, αφαιρώντας ακόμη περισσότερα χρήματα από την πραγματική οικονομία - απλά και μόνο για να μεταφερθούν κεφάλαια ύψους 3,4 δις € στην ΕΚΤ.
Το ομόλογο τώρα που είχε στην ιδιοκτησία της η ΕΚΤ, εξοφλήθηκε στο 100% της ονομαστικής του αξίας, παρά το ότι είχε πιθανότατα αγοραστεί από τη δευτερογενή αγορά, στο 70% ή και λιγότερο της τιμής του – οπότε η ΕΚΤ κερδοσκόπησε εις βάρος μας, αποκομίζοντας τουλάχιστον 1 δις € κέρδος.
Το κέρδος αυτό βέβαια δεν παρακρατείται από την ΕΚΤ, αλλά μεταβιβάζεται στους μετόχους της – στις κεντρικές τράπεζες δηλαδή των χωρών της Ευρωζώνης. Οι «εταίροι» μας θα μπορούσαν φυσικά να μας το επιστρέψουν – γεγονός που έχει δηλώσει πολύ σωστά ο πρόεδρος της ΕΚΤ, χωρίς όμως να συμφωνήσει η Γερμανία.
Περαιτέρω, επίσης στο 100% εξοφλούνται εκείνα τα ομόλογα αγγλικού δικαίου (περί τα 10 δις €), τα οποία είχαν στην κατοχή τους ή αγόρασαν μετά το PSI τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge fund) – ένα μεγάλο μέρος στο 20% της ονομαστικής τους αξίας ή ακόμη λιγότερο (στα 100 € κερδίζουν τα 80 € ή ακόμη περισσότερα).
Την ίδια στιγμή δυστυχώς διαγράφηκε πάνω από το 50% των ομολόγων που κατείχαν οι Ελληνικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά μας ταμεία, οι οργανισμοί και εκείνοι οι ιδιώτες, οι οποίοι εμπιστεύθηκαν ανόητα την πατρίδα τους και αγόρασαν τα ομόλογα του δημοσίου της.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν, αυτοί που συνεχίζουν να εισπράττουν το 100% της αξίας των ομολόγων, είναι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια και η ΕΚΤ – η οποία μεταφέρει ουσιαστικά μέρος της αυξημένης φορολόγησης και των μειωμένων μισθών/συντάξεων από την εξαντλητική λιτότητα των Ελλήνων, στα ταμεία των ευρωπαίων «εταίρων» της χώρας μας.
Συγνώμη. αλλά θέλω να βάλω στο «τραπέζι» μερικές αφελείς εκδοχές:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκδοχή πρώτη:
Σκεφτείτε να αρνιότανε η ΕΚΤ να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα που πουλιούνται στην δευτερογενή αγορά (ανεξάρτητα σε ποιά τιμή)
Εκδοχή δεύτερη:
Σκεφτείτε να αδυνατούσε η Ελλάδα (ανεξάρτητα με ποιό τρόπο και από που)
να αποπληρώσει το ομόλογο που λήγει σήμερα, αύριο η δεν ξέρω πότε…
Ερωτώ εγώ ο άσχετος έτσι απλοϊκά και αφελέστατα:
Αν συμβαίνανε αυτά διαζευκτικά ή σωρευτικά, μπορεί κανείς να μου εξηγήσει τι θα επακολουθούσε μετά?
Θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να παίρναμε τα 44 δις (όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός)?
Θα γύριζε έστω και ένα σεντς από «αυτά» που έφυγαν για ασφαλείς τοποθετήσεις έξω, ή θα την «κοπανούσανε» και τα υπόλοιπα από τις τράπεζες?
Θα συμφωνήσω με τον Δωδωναίο και θα πρέπει να επισημάνω και κάτι άλλο. Η ΕΚΤ είναι ανεξάρτητη από την ΕΖ και στην προκειμένη περίπτωση καλύπτει το πολιτικό έλλειμμα ώστε να αποφευχθεί μια τεχνική χρεοκοπία που θα είχε τις συνέπειες για τις οποίες ρωτά ο Δωδωναίος και στις οποίες η απάντηση είναι καταφατική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν επιτρέπεται από το δόγμα της να χρηματοδοτήσει τα κράτη μέλη και επομένως αν και δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να πληρωθεί το ομόλογο των 5δις που λήγει αύριο εντούτοις είναι ο μοναδικός!
Όσο για την διπλή ζημιά στην οποία αναφέρεται ο Βαρουφάκης, όντως αυτή υφίσταται αλλά αυτή έχει να κάνει και με την κωλυσιεργεία από μέρους της Ελλάδας να περάσει τις μεταρρυθμίσεις που είχαν αποφασιστεί ήδη από το πρώτο μνημόνιο. Μην τα ρίχνουμε όλα στους Ευρωπαίους λοιπόν!