Ανεβαίνοντας με το ασανσέρ με έναν ηλικιωμένο κύριο, απ΄αυτούς που ξέρουν πόσα σφραγίσματα έχει ο καθένας εκεί μέσα, μπήκα στον πειρασμό και εκμεταλλεύθηκα την ευκαιρία που μου δόθηκε.
Τον ρωτάω: «σύντροφε υπάρχει ελπίδα; Τι πρέπει να γίνει;»
Μου απαντά ότι πρέπει να σοβαρευτούν…
Τότε θυμήθηκα ότι λίγο καιρό πριν με είχε απασχολήσει το ζήτημα «σοβαρότητας» και είχα γράψει 2-3 σχετικές αράδες. Ξεκινώντας από την διαπίστωση ότι ο Καραμανλής έσωσε την παράταξή του το 2009 φροντίζοντας να πετάξει την καυτά πατάτα αλλού. Συνέχισα με μια άλλη διαπίστωση: Η Ντόρα συστρατεύθηκε με αρχηγό τον Υπ. 1 εσωκομματικό της αντίπαλο την στιγμή που στο ΠΑΣΟΚ ξεπροβάλλουν καθημερινά…«ηγέτες» και…«ηγετίσκοι». Και μόνο αυτές οι δυο διαπιστώσεις επαρκούν για να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η ΝΔ είναι πιο σοβαρό κόμμα.
Η «σοβαρότητα» όμως για την οποία μίλησε ο σοφός ηλικιωμένος εμπεριέχει και πολλά άλλα.
Όλα αυτά που σκύλεψαν την Δημοκρατική Παράταξη και πλήγωσαν τον κόσμο της.
Η ανασύσταση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανανέωση αλλά κυρίως με την απομάκρυνση (ευγενική ή…λιγότερη ευγενική) των σάπιων και ανήθικων…
Ο λαός της Δημοκρατικής Παράταξης αναζητά ένα σύγχρονο κόμμα με υψηλού επιπέδου πολιτικό προσωπικό.
Η ποιότητα, η αξιοπρέπεια και το ΗΘΟΣ είναι το προαπαιτούμενο.
tag.: ουδέν κρυπτόν...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου