Παραμονές εκλογών είχαμε το παραδίπλα… “εκπληκτικό” πρωτοσέλιδο από την εφημερίδα Real News που προξένησε μεγάλη συζήτηση και θα μπορούσε να υποδαυλίσει την ενότητα της Παράταξης.
Η απάντηση που έδωσε ο Βενιζέλος σχετικά με αυτό νομίζω ότι βάζει τα πράγματα στην θέση τους. Ίδια είναι και η δική μου αίσθηση. Τα…”πρωτοπαλίκαρα” ΓΑΠ ήταν τα πρώτα που τον πρόδωσαν στα δύσκολα.
Το «δημοψήφισμα» ήταν μια σκέψη που έπεσε σαν κεραυνός, χωρίς καμία προεργασία, χωρίς καμία συζήτηση που βρήκε τους πάντες αντίθετους και κυρίους τους μεγάλους Ευρωπαίους Ηγέτες που δεν θα δίσταζαν να συντρίψουν την Ελλάδα Οικονομικά διά…παραδειγματισμόν…
Στο πλαίσιο μαγνητοσκοπημένης συνέντευξης που έδωσε Ευάγγελος Βενιζελος, στη τηλεόραση του ΑΛΦΑ και στους δημοσιογράφους Σπύρο Χαριτάτο και Γιάννη Πιτταρά, απαντώντας σε ερώτηση του κ. Χαριτάτου για το πρωτοσέλιδο της REAL NEWS είπε:
Δημοσιογράφος: Πρόεδρε βλέπουμε όμως σήμερα σε πρωτοσέλιδο στη REAL NEWS, λόγια του Χάρη Καστανίδη για το παρασκήνιο στις Κάννες και λόγια βαριά, που μιλούν για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Κάτι που στο παρελθόν έχει ξαναπεί ο κ. Καστανίδης, χωρίς να έχουν γίνει πρωτοσέλιδο αυτές οι δηλώσεις. Σήμερα όμως γίνατε πρωτοσέλιδο στη REAL NEWS.
Ευ. Βενιζέλος: Κατ’ αρχάς ο κ. Καστανίδης, όπως λέτε κι εσείς, έχει πει κατά καιρούς τα ίδια πράγματα σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, δεξιά αριστερά. Η αλήθεια είναι ότι το νέο γεγονός είναι η υπερβολική προβολή, πρωτοσέλιδη προβολή σε ένα κυριακάτικο έντυπο αυτών των ειπωμένων, ήδη από το παρελθόν, θέσεων. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αξιολογηθεί.
Και εν πάση περιπτώσει ξέρουμε ποια έντυπα και ποιοι δημοσιογράφοι είναι αυτοί οι οποίοι προσπαθούν συστηματικά να ευτελίσουν και να υπονομεύσουν τον κ. Παπανδρέου προσωπικά. Και επίσης ξέρουμε πάρα πολύ καλά, επειδή είμαστε γνωστοί σε μια μικρή χώρα όπου ζούμε, ποιοι είναι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, που τιμήθηκαν από την παράταξη και τον κ. Παπανδρέου και τελικά τον εγκατέλειψαν. Και θα μου επιτρέψετε να πω ότι τον πρόδωσαν, γιατί ψήφισαν εναντίον της κυβέρνησής του, ή εναντίον των νομοσχεδίων της κυβέρνησής του και τον ανάγκασαν να τους διαγράψει από το ΠΑΣΟΚ ή αποχώρησαν πανηγυρικά οι ίδιοι από το ΠΑΣΟΚ και λίγοι είχαν την εντιμότητα, πάρα πολύ λίγοι, ελάχιστοι, να παραιτηθούν και να αφήσουν τις έδρες τους. Όπως συνέβη με το Γιώργο Φλωρίδη, ή με τον Έκτορα Νασιώκα.
Και επειδή πρέπει να σας πω κ. Χαριτάτο, ότι δεν πρέπει να κρυβόμαστε μεταξύ μας, το 2007 υπήρξαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τάχθηκαν μαζί μου. Η μεγάλη πλειονότητα των στελεχών, τάχθηκε με τον Γιώργο Παπανδρέου. Χάσαμε από το 2009 έως το 2012 περίπου 25 βουλευτές, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από το Μάιο του 2010 διαφοροποιήθηκαν.
Οι βουλευτές αυτοί είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα άνθρωποι του στενού κύκλου του κ. Παπανδρέου. Δεν είναι υποστηρικτές δικοί μου το 2007. Και εάν κάποιος στήριξε το Γιώργο Παπανδρέου, μέχρι τελευταίας στιγμής, με τεράστιο κόστος, με ανυπολόγιστο προσωπικό κόστος, θα μου επιτρέψετε να πω ότι είμαι εγώ.
Δεν έφυγα το 2007 από το ΠΑΣΟΚ και διασφάλισα την ενότητα. Αγωνίστηκα να γίνει πρωθυπουργός το 2009 ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος με μεγάλες μάχες στη Βουλή. Έκανα τη δουλειά μου στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης βοηθώντας στην εκτέλεση του προγράμματος στήριξης και ανέλαβα την ηλεκτρική καρέκλα του Υπουργού Οικονομικών γιατί δεν υπήρχε άλλη λύση. Και στις Κάννες πήγα, ενώ διαφωνούσα με το δημοψήφισμα και το έχω πει αυτό γραπτά στον κ. Παπανδρέου, και έπεσα από τα σύννεφα όταν κατάλαβα ότι δεν είχε γίνει συνεννόηση με Σαρκοζί, Μέρκελ, με κανέναν.
Στήριξα δημόσια για να μην διχαστεί το ΠΑΣΟΚ, για να μείνει σταθερή η κυβέρνηση. Προσπάθησα να βοηθήσω. Να βοηθήσω και τον ίδιο και τη χώρα στις τραγικές συνθήκες των Καννών, γιατί εκεί μας ζητούσαν ρέστα επειδή δεν είχαν ειδοποιηθεί και μας ζητούσαν να κάνουμε ενέργειες προστασίας της χώρας μας και του ευρώ, αλλά πρωτίστως της χώρας μας. Και στη συνέχεια δέχτηκα να μείνω και στην κυβέρνηση Παπαδήμου ως υπουργός Οικονομικών επειδή με ζητούσαν, όχι επειδή είχα καμία επιθυμία. Επειδή δεν υπήρχε άλλη λύση. Κάποιος έπρεπε να συνεχίσει αυτό που έγινε.
Αλλά ο κ. Καστανίδης καταψήφισε το δεύτερο πρόγραμμα που τώρα σώζει τη χώρα. Η κυρία Κατσέλη, η υπουργός Ανάπτυξης και Εργασίας καταψήφισε και πηγαίνανε στο ΣΥΡΙΖΑ και ήταν ταλαντευόμενος ο κ. Καστανίδης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ.
Και για θυμηθείτε ποιοι ήταν αυτοί που ξεκίνησαν αυτό το «χορό του Ζαλόγγου»; Ο κ. Βουδούρης επιλεγμένος από τον κ. Παπανδρέου; Ο κ. Κουρουμπλής; Η κυρία Σακοράφα; Ο κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος, προσωπικός του φίλος; Για να φτάσουμε στον κ. Καστανίδη και την κυρία Κατσέλη.
Έλεος με αυτά. Τέρμα. Το τι έγινε στις Κάννες το ξέρουμε πάρα πολύ καλά όσοι ήμασταν παρόντες. Και ο κ. Παπανδρέου θα μιλήσει, γιατί οφείλει ιστορικά να μιλήσει. Και θα πούμε όλη την αλήθεια, αλλά δεν θέλω παιδαριώδεις αφέλειες και αθλιότητες του τύπου ο Μπαρόζο, οι Αμερικάνοι, ο Ομπάμα, η CIA, οι κακοί Γερμανοί, επέβαλαν την αλλαγή της κυβέρνησης.
Πρότεινα, το Μάιο του 2010 να ζητήσουμε αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών για να θέσουμε τη Ν.Δ. προ των ευθυνών της, για να μην υπάρχει αντιμνημονιακό μέτωπο δεξιάς και αριστεράς. Απερρίφθη η πρότασή μου, επειδή στελέχη κοντά στον κ. Παπανδρέου τον έπεισαν ότι πρέπει να σηκώσουμε μόνοι μας το βάρος, γιατί θα βγούμε σε λίγους μήνες από το πρόγραμμα και να πάρουμε εμείς τη δόξα. Κατάλαβε ο ίδιος, ήδη από τις αρχές Ιουνίου 2011, ότι χρειάζεται συνεργασία και δέχτηκε με γενναιοδωρία να φύγει από Πρωθυπουργός. Το πρότεινε.
Μετά επειδή δεν έγινε αυτό εφικτό και δεν έπρεπε να γίνει εκείνη τη στιγμή, δοκιμάσαμε ξανά με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ. Και μετά τις Κάννες ο ίδιος πήρε την πρωτοβουλία ευρύτερης συσπείρωσης. Και με τον κ. Σαμαρά και με τον κ. Καρατζαφέρη.
Και σας ξαναλέω ότι αυτός διάλεξε τον Πρωθυπουργό της επιλογής του. Πρώτη επιλογή ήταν ο κ. Κακλαμάνης, η δεύτερη ο κ. Πετσάλνικος, η τρίτη πραγματική επιλογή, γιατί υπήρξαν και επιλογές που λεγόντουσαν, αλλά δεν ήταν πραγματιικές επιλογές, δεν τις πίστευε κανείς, ήταν τελικά ο κ. Παπαδήμος. Ποιος τον είπε τον Παπαδήμο; Τον είπε ο Μπαρόζο; Τον είπαν ποιοι; Τον είπαν οι μυστικοί πράκτορες; Τον είπαν οι τραπεζίτες; Τον έλεγαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενεργά στελέχη, υπουργοί, βουλευτές. Τον έλεγαν τα μέσα ενημέρωσης. Τον λέγατε εσείς οι δημοσιογράφοι στα σχόλιά σας. Τον έλεγε ο επιχειρηματικός κόσμος, ο οποίος ήθελε να υπάρξει μια κυβέρνηση με κάποιον ο οποίος παρέχει κάποια εχέγγυα εγκυρότητας, ιδίως στο εξωτερικό, λόγω της ιδιότητας που είχε πριν. Κι έτσι φτάσαμε εκεί που φτάσαμε.
Τώρα κάποιοι δίνουν τα ρέστα τους στο όνομα του κόμματος της δραχμής. Θεωρούν ότι χτυπώντας το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά, χτυπούν την κυβέρνηση, χτυπούν την πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση. Δεν έχουν εγκαταλείψει την επιθυμία τους να ρίξουν στα τάρταρα τη χώρα. Θα διαψευστούν.
Και υπάρχουν και κάποιοι «Ηρακλείς του στέμματος», οι οποίοι ερήμην του κ. Παπανδρέου διαχειρίζονται υποτίθεται το όνομά του και βυσσοδομούν κατά του ΠΑΣΟΚ και της παράταξης, εναντίον μου, επειδή τυχαίνει να είμαι τώρα πρόεδρος της παράταξης, για να οδηγήσουν την παράταξη σε κακά αποτελέσματα, για να χτυπήσουν τη χώρα, την πολιτική εξόδου από την κρίση, να υπηρετήσουν εξ αντικειμένου την άθλια πολιτική της δραχμής. Τι ρεβάνς θέλουν να πάρουν και στο όνομα ποιου; Στο όνομα του Παπανδρέου που είναι ο πρώτος Έλληνας που θέλει να πετύχει η πολιτική αυτή για να δικαιωθεί και ο ίδιος για τις δύσκολες επιλογές που έκανε;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου