Στατιστικές, Μνημόνιο και ένας λαός. Το παράδειγμα δυο νοικοκυραίων


Ένας νοικοκύρης απευθύνεται στην Τράπεζα ζητώντας δάνειο. Η Τράπεζα, ως συνηθίζεται, ζητά πληροφορίες για τον υποψήφιο δανειστή. Πέρα από τα περιουσιακά και εισοδηματικά δεδομένα ζητά να μάθει και για τυχόν οφειλές σε άλλες Τράπεζες.
Η Τράπεζα διαπιστώνει ότι ο αιτών δύναται, οριακά, να του χορηγηθεί δάνειο και του χορηγείται.
Εξασφαλίζει έτσι ένα σημαντικό χρονικό διάστημα ώστε να ανακάμψει οικονομικά ενώ καταβάλει δόσεις με λογικά επιτόκια.

Ένας άλλος νοικοκύρης απευθύνεται σε Τράπεζα ζητώντας δάνειο. Η Τράπεζα με τις ίδιες διαδικασίες και με τα ίδια δεδομένα κρίνει ότι δύναται να χορηγηθεί.
Ο νοικοκύρης προσέρχεται εκ νέου στην Τράπεζα και δίνει οικειοθελώς και χωρίς να υποχρεούται συμπληρωματικές πληροφορίες. Χρωστά στην ΔΕΗ στην οποία έχει μπει σε διακανονισμό, χρωστά και στον μπακάλη της γειτονιάς του.
Η Τράπεζα ευχαριστεί τον αιτούντα για την ειλικρίνειά του, επισημαίνοντας ότι αποτελεί φωτεινό παράδειγμα και μοναδική εξαίρεση αλλά τον ενημερώνει ότι δεν θα του χορηγήσει το Δάνειο.
Ο νοικοκύρης βρίσκεται σε πολύ δυσχερή θέση και για να καλύψει τις ανάγκες και να μην πεινάσει η οικογένειά του στρέφεται στον τοκογλύφο της περιοχής. Σε αυτόν αναγκάζεται να δώσει τα ασημικά για να εξασφαλίσει κάποια μετρητά και παίρνει δάνειο αλλά με δυσβάσταχτους όρους και βάζοντας το σπίτι του υποθήκη.
Οι όροι είναι τόσο σκληροί που είναι σχεδόν βέβαιος ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα χάσει το σπίτι του. Αλλά δεν έχει άλλη λύση. Αγοράζει χρόνο και ελπίζει..

Κάπως έτσι ο αρθρογράφος αντιλαμβάνεται το θέμα γύρω από τις στατιστικές του 2009-2010 και αποκλείει εκ των προτέρων ο νοικοκύρης Β να λειτουργούσε με δόλο θέλοντας να τινάξει την οικογένειά του στον αέρα γιατί στην πραγματικότητα δεν την αγαπά..


Σχόλια