Αυτοί οι Οίκοι, είναι διεθνή «μαγαζιά», διεθνείς εταιρείες, που τις συγκροτούν οικονομολόγοι, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, επικοινωνιολόγοι, τραπεζικοί και κεφαλαιούχοι, οι οποίοι, ερευνούν, με κάθε λεπτομέρεια, πώς πορεύεται οικονομικώς, κάθε χώρα -και με βάση αυτές τις έρευνες, βγάζουν τα συμπεράσματά τους και βαθμολογούν, με δικά τους κριτήρια, την πιστοληπτική ικανότητά τους.
Ας το πούμε με ένα απλό παράδειγμα: Ο τάδε επιχειρηματίας βγαίνει στην αγορά για να πάρει ένα δάνειο. Αυτός που θα του δώσει, όμως, το δάνειο, θα ρωτήσει τον άλφα, τον βήτα, τον γάμμα συναλλασσόμενο –τραπεζίτη, έμπορο, προμηθευτή- αν ο εν λόγω επιχειρηματίας είναι εντάξει στα αλισβερίσια του, πληρώνει τα χρέη του, πάει καλά στη δουλειά του ή είναι ασυνεπής και μπαταχτσής. Αυτήν, ακριβώς, τη δουλειά, αλλά σε διεθνή κλίμακα και με πολύ ευρύτερο αντικείμενο, κάνουν οι «Οίκοι Αξιολόγησης».
Αν αυτοί οι Οίκοι έχουν ένα εκτεταμένο δίκτυο πληροφοριών και καλό επιτελείο συνεργατών, καταλήγουν σε ορθά, κατά κανόνα, συμπεράσματα. Έτσι, σιγά-σιγά, αποκτούν αξιοπιστία στην αγορά. Οπότε, σ’ αυτούς προσφεύγει ο καθένας –πολίτης, επιχείρηση, κράτος- για να πληροφορηθεί «τι μέρος του λόγου» είναι αυτός που ζητάει δάνειο. Και, φυσικά, πληρώνει αδρά.
Υπάρχουν, λοιπόν, σε όλο τον κόσμο, 4-5 τέτοιοι οίκοι αξιολόγησης, ονομαστοί που περνάνε από «μαγνητική», ας πούμε, «τομογραφία», τους πάντες και τα πάντα και, κατά κανόνα, τα συμπεράσματα που βγάζουν και οι συμβουλές που δίνουν διακρίνονται για την ορθότητά τους. Έτσι, όλοι τους εμπιστεύονται, πληρώνουν και παίρνουν τις πληροφορίες που θέλουν. Φυσικά, κάποιες φορές, οι Οίκοι αυτοί πέφτουν και έξω (όπως έγινε πρόπερσι στην Αμερική). Κάθε τέτοιο λάθος, όμως, λογικό είναι να κλονίζει την αξιοπιστία τους.
Αυτά τα διεθνή «μαγαζιά», όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, κρατούν στα χέρια τους την οικονομία όλων των χωρών του κόσμου! Και δεν ελέγχονται από κανένα! Είναι πάνω από νόμους και αρχές! Δεν λογοδοτούν! Παρά μόνο στην πελατεία και τους μετόχους τους. Άμα θέλουν, επομένως, και όποτε το θέλουν, μπορούν, με μια ανακοίνωσή τους, να στείλουν στα τάρταρα την οικονομία μιας χώρας. Γιατί η χώρα αυτή, την επομένη της ανακοίνωσης θα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από κράτη τράπεζες κλπ, απ’ όπου θα ζητήσει κάποιο δάνειο!
Σε αυτή τη δυσχερή θέση, του δακτυλοδεικτούμενου μπατίρη που ενδέχεται να μη πληρώσει αύριο-μεθαύριο τα χρέη του, έχει βρεθεί, μερικές φορές, η Ελλάδα. Και τώρα, με τον οίκο Moody’ s και την υποβάθμιση μας κατά τρεις μονάδες μια μέρα πριν βγούμε στις αγορές για να δανειστούμε ένα δις και κάτι, τα πράγματα είναι χειρότερα. Και σωστά ειπώθηκε, από ελληνικής πλευράς, ότι αυτή η υποβάθμιση είναι ύποπτη –χτύπημα κάτω από τη μέση. Και μπράβο στην Ισπανία, που έχει μηνύσει αυτόν τον Οίκο! Να δούμε, όμως, τί τελικά θα γίνει…
του Λευτ. Παπαδόπουλου στο aixmi.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου