Συνήθως όροι όπως σύνδρομο Asperger, Αυτισμός, και Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές μας φέρνουν αρνητικές σκέψεις ή εικόνες. Έτσι και ο γονιός που θα αντιληφθεί ότι το παιδί του έχει κάποια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, σαν πρώτη αντίδραση είναι πιθανό να φοβηθεί. Οι αντιδράσεις των γονέων ποικίλουν, κάποιοι μόλις αντιληφθούν τα πρώτα σημάδια θα τρέξουν το παιδί τους σε ειδικούς προκειμένου να πάρουν κάποια διάγνωση, άλλοι όμως θα παραβλέψουν οποιοδήποτε σημάδι. Πολλές φορές τα παιδιά που έχουν κάποιο σύνδρομο πρώτα διαγιγνώσκονται από την νηπιαγωγό ή την δασκάλα. Πολλοί αναρωτιούνται πως γίνεται ο γονέας να μην το είχε καταλάβει. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί γονείς αρνούνται να δουν ότι το παιδί τους έχει κάποιο σύνδρομο και πολλές φορές αρνούνται να ακούσουν και να δεχτούν την παραίνεση της δασκάλας για περαιτέρω διάγνωση του παιδιού και ειδική αντιμετώπιση.
Ο σκοπός της διάγνωσης δεν είναι να μπει στο παιδί μια ταμπέλα. Η διάγνωση έχει σκοπό την ειδική εξατομικευμένη αντιμετώπιση και εκπαίδευση του παιδιού με βάση τις δικές του ανάγκες. Όπως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός έτσι και το παιδί με σύνδρομο έχει τον δικό του τρόπο επικοινωνίας, τις δικές του ανάγκες, τον δικό του τρόπο να μάθει και τις δικές του επιθυμίες. Η έγκαιρη διάγνωση είναι αυτή που θα δώσει την δυνατότητα στο παιδί να εξελιχθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο που μπορεί.
Όσο πιο γρήγορα διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται ένα σύνδρομο διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχές τόσο πιο θετική πρόβλεψη μπορούμε να κάνουμε για την ανάπτυξη του παιδιού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου