Έως και 400,000 επιπλέον περιπτωσεις καρκίνων σε 50 χρόνια λόγω της Fukushima

Σε αυτή την ανάρτηση θα ασχο- ληθώ με τις εκτιμήσεις κινδύνου από την έκθεση στην ραδιενέργεια που γίνονται με την χρήση διαφόρων μοντέλων και υποθέ- σεων.

Τις πρώτες μέρες μετά την καταστροφή στην Fukushima δη- μοσιεύτηκε μία μελέτη του Chris Busby, επιστημονικού συμβού- λου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κινδύνου από Ακτινοβολίες (ECRR). Πρόκειται για μία ανεξάρτητη επιτροπή επιστημόνων που αναλύει τους κινδύνους από την ραδιενέργεια. Η επιτροπή αυτή σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη θεωρεί ότι η Διεθνής Επιτροπή Ραδιολογικής Προστασίας (ICRP) έχει υποτιμήσει τους παράγοντες κινδύνου.

Το πρόβλημα του μοντέλου της ICRP είναι ότι αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο την έκθεση σε όλες τις πηγές ως εξωτερικές του σώματος και βρίσκει τη μέση τιμή δόσης στο σώμα θεωρώντας ότι αυτή είναι ομοιόμορφη σε όλους τους ιστούς με μάζα μεγαλύτερη του 1kg. Κατόπιν παίρνει αυτή τη δόση και την πολλαπλασιάζει με έναν παράγοντα κινδύνου για καρκίνο βασισμένο στον αριθμό των καρκίνων λόγω έκθεσης σε υψηλές δόσεις του πληθυσμού της Hiroshima και του Nagashaki που μελετήθηκαν από το 1952 και έπειτα. Αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε εσωτερικές δόσεις από ραδιενεργά υλικά που έχουν εισπνευτεί ή καταποθεί. Αυτό συμβαίνει διότι οι ουσίες αυτές έχουν την τάση να εναποτίθενται σε σε διαφορετικά μέρη του σώματος και μπορούν να μεταφέρουν υψηλά ποσά ενέργειας σε τοπικά κύτταρα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η έκθεση σε εσωτερική ραδιενέργεια είναι μέχρι και 1000 φορές πιο βλαπτική από αυτή που προβλέπει το μοντέλο της ICRP.

Ας δούμε όμως τις προβλέψεις των μοντέλων για τους μελλοντικούς καρκίνους λόγω του ατυχήματος της Fukushima:

Αύξηση των καρκίνων σε ακτίνα 100km γύρω από το εργοστάσιο
Μοντέλο	Αριθμός καρκίνων	Σημείωση, υποθέσεις
ICRP	2838	Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο
ECRR Tondel	103,329	Σε 10 χρόνια από την καταστροφή, βασισμένο μόνο σε επιφανειακή μόλυνση
ECRR absolute	191,986	Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο, πιθανόν τα μισά κρούσματα εμφανίζονται στα πρωτα 10 χρόνια

Αύξηση των καρκίνων σε ακτίνα 100-200km γύρω από το εργοστάσιο
Μοντέλο	Αριθμός καρκίνων	Σημείωση, υποθέσεις
ICRP	3320	Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο
ECRR Tondel	120,894	Σε 10 χρόνια από την καταστροφή, βασισμένο μόνο σε επιφανειακή μόλυνση
ECRR absolute	224,623	Σε 50 χρόνια, βασισμένο σε συλλογικές δόσεις από έκθεση σε 2μSv/h για έναν χρόνο, πιθανόν τα μισά κρούσματα εμφανίζονται στα πρωτα 10 χρόνια

Από αυτούς τους πίνακες φαίνεται ξεκάθαρα πόσο πολύ υποτιμά τον κίνδυνο το μοντέλο της ICRP. Επίσης το ρεαλιστικό μοντέλο της ECRR κάνει λόγω για επιπλέον 400,000 κρούσματα στα επόμενα 50 χρόνια με τα μισά από αυτά να εκδηλώνονται στα πρώτα 10 χρόνια. Και η ιαπωνική κυβέρνηση όπως είδαμε εδώ αποζημιώνει τους πληγέντες με 8€ το κεφάλι.

Βεβαίως τα μοντέλα αυτά κάνουν εκτιμήσεις και οι εκτιμήσεις πολλές φορές δεν επιβεβαιώνονται. Σε κάθε περίπτωση τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Ο καιρός θα δείξει κατά πόσο θα επαληθευτούν ή όχι. Αν επαληθευτούν όμως τότε θα μιλάμε για την μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα. Και όλα αυτά επειδή κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν εκπτώσεις στην ασφάλεια του εργοστασίου!

Σημείωση: Η μέθοδος της ICRP βασίζεται στις παρατηρήσεις δεκαετίας του Tondel στην αύξηση των όγκων στην Σουηδία μετά το ατύχημα του Chernobyl. Εκεί παρατηρήθηκε μία αύξηση 11% των κρουσμάτων καρκίνου για κάθε 100kBq/m² ραδιενεργού μόλυνσης. Βάσει των στοιχείων της IAEA και του MEXT, ο Busby υιοθετεί μία συντηρητική εκτίμηση για την ραδιενεργό μόλυνση γύρω από την Fukushima ίση με 600kB/m2, η οποία οδηγεί σε μία αύξηση 66% των περιπτώσεων καρκίνου. Αυτό ισοδυναμεί με 100,000 περιπτώσεις (στα 3εκ ατόμων) σε μία ακτίνα 100km από το πυρηνικό κέντρο και σε άλλες 120,000 περιπτώσεις (στα 7,8 εκ ατόμων) στο δαχτυλίδι μεταξύ 100 και 200 km. Η μέθοδος της ECRR  χρησιμοποιεί διαφορετικούς συντελεστές κινδύνου και επιτρέπει πρόβλεψη σε βάθος 50 χρόνων.