Τι συμβάινει πραγματικά στο Ισραηλινό Ινστιτούτο Βιολογικών Ερευνών; Εκθέτωντας το πιο επικίνδυνο μυστικό του Ισραήλ

Στο post αυτό από το άρθρο του Saleh El-Naami στο uruknet.info γίνεται λόγος για το Israel Institute for Biological Research (IIBR) και αποκαλύπτονται μερικά από τα πολύ σημαντικά στοιχεία της εργασίας που γίνεται από τους επιστήμονες που εργάζονται σε αυτό.

Το Ισραηλινό Ινστιτούτο Βιολογικών Ερευνών (IIBR) ιδρύθηκε από τον David Ben-Gurion, τον πρώτο πρόεδρο του Ισραήλ, ύστερα από υπόδειξη ισραηλινών επιστημόνων. Ο Ben-Gurion που διετέλεσε πρόεδρος από το 1948 μέχρι το 1963 με μία παύση μεταξύ 1953 και 1955 οπότε και βρίσκονταν στην θέση του ο Moshe Sharett, ήταν άμεσα υπεύθυνος για το ινστιτούτο αυτό και για οτιδήποτε σχετίζονταν μαζί του. Το προσωπικό δεν μπορούσε να αποκαλύψει την παραμικρή λεπτομέρεια χωρίς την άδεια του Ben-Gurion. Ακόμα και την περίοδο Sharett, κατά την διάρκεια επίσκεψής του στις εγκαταστάσεις, οι επιστήμονες του ζήτησαν συγγνώμη που δεν μπορούσαν να του αποκαλύψουν τα προγράμματα πάνω στα οποία δουλεύανε.

Το ινστιτούτο βρίσκεται μεταξύ των αμμόλοφων νότια του Rishon Litsion στο νότιο τμήμα του Τελ Αβίβ. Στο συγκεκριμένο σημείο απαγορεύεται η έξοδος από την λεωφόρο που βρίσκεται πλησίον του τεράστιου κτιρίου που προστατεύεται από τους εξοπλισμένους με τα πιο εξελιγμένα συστήματα παρακολούθησης, τσιμεντένιους τοίχους. Τα συστήματα αυτά έχουν βεβαίως κατασκευαστεί από την στρατιωτική βιομηχανία του Ισραήλ.

Στις εγκαταστάσεις του IBRR το Ισραήλ αναπτύσσει βιολογικά και χημικά όπλα και προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο ενός βιολογικού ή χημικού πολέμου. Πρόκειται για την πιο διαβαθμισμένη στρατιωτική εγκατάσταση σε ολόκληρο το Ισραήλ. Επιβλέπεται τόσο στενά που ακόμα και ο ισραηλινός Τύπος αναγκάζεται να καταφύγει σε δυτικές πηγές προκειμένου να προμηθευτεί αποσπασματικές πληροφορίες που έχουν ληφθεί μέσω ειδικών επαφών στο εσωτερικό του ινστιτούτου.

Μονάχα μία φορά παραχωρήθηκε στον ισραηλινό Τύπο ελευθερία κινήσεων προκειμένου να συζητηθεί το τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από τους επιβλητικούς τοίχους του κτιρίου. Συνέβη τον περασμένο μήνα όταν η Avisha Klein μήνυσε την διοίκηση του IIBR για σεξουαλική παρενόχληση. Η Klein υπήρξε υπάλληλος του ινστιτούτου από παλιά και βρέθηκε σε διάφορες θέσεις. Σε μία από αυτές αποτέλεσε μέρος μιας ομάδας που ανέπτυσσε μία αλοιφή προστασίας του δέρματος από το αέριο της μουστάρδας. Όμως αυτό αποτελεί μία μόνο λεπτομέρεια των πληροφοριών που βγήκαν στο φως στη διάρκεια της δίκης που ξεδιάλυνε την φύση και τον σκοπό της εργασίας αυτού του ινστιτούτου.

Το IBRR απασχολεί περίπου 300 επιστήμονες και τεχνικούς σε ένα ή περισσότερα από τα τμήματά του. Ο καθένας είναι εξειδικευμένος σε ένα συγκεκριμένο πεδίο της χημικής ή βιολογικής έρευνας η οποία γενικά κατευθύνεται στην παραγωγή χημικών ή βιολογικών όπλων. Ένα από τα τμήματα αυτά για παράδειγμα φέρεται να έχει αναπτύξει το δηλητήριο που χρησιμοποιήθηκε από την διάσημη μονάδα δολοφονιών του Ισραήλ, Kidon, στην προσπάθεια εξόντωσης του πολιτικού αρχηγού της Χαμάς Khaled Meshaal το 1997. Σε κάθε περίπτωση ακόμα και αν σε αυτό υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες για την ακρίβεια των πληροφοριών που δημοσιεύτηκαν στην Haaretz, εντούτοις κανείς δεν αμφισβητεί το ότι η πρώτη χρήση των προϊόντων του ινστιτούτου έγινε σε μία δολοφονική επιχείρηση στα τέλη του 1977 όταν ο πρωθυπουργός Menachem Begin διέταξε την Mossad να δολοφονήσει των Wadie Haddad.

Ο Haddad, αρχηγός του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, κατηγορήθηκε από το Ισραήλ ως υπεύθυνος τρομοκρατικών επιθέσεων η τελευταία εκ των οποίων ήταν η αεροπειρατεία ενός ισραηλινού πολιτικού αεροπλάνου που κατευθύνονταν στην Entebbe το 1976. Σύμφωνα με ένα βιβλίο του ισραηλινού δημοσιογράφου Aharon Klein που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, ο Haddad είχε μανία με την βελγική σοκολάτα. Η Mossad πήρε μερικές από αυτές τις σοκολάτες και εισήγαγε σε αυτές ένα δηλητήριο βραδείας απελευθέρωσης. Ύστερα τις παρέδωσε στον Haddad, που εκείνη την εποχή βρίσκονταν στην Βαγδάτη, μέσω ενός ιρακινού υπαλλήλου που ήταν πράκτορας της Mossad και είχε καταφέρει να γίνει φίλος του Haddad. Ο Klein αναφέρει ότι η θανατηφόρα ουσία αναπτύχθηκε αρχικά από το IIBR και ότι οι ιδιότητές της την καθιστούσαν μη ανιχνεύσιμη μετά το θάνατο του θύματος.

Έτσι μετά από μία σταδιακή αλλά σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του, ο Haddad μεταφέρθηκε αεροπορικώς σε ένα νοσοκομείο της Ανατολικής Γερμανίας όπου του διεγνώσθη λευχαιμία και τελικά πέθανε στις 28 Μαρτίου του 1978. Χρειάστηκαν 32 χρόνια για να αποκαλυφθεί η αλήθεια: ο θάνατος οφείλονταν σε ένα δηλητήριο του IIBR.

Δεν είναι απίθανο η Mossad να εκτέλεσε πολλές επιχειρήσεις killer με αυτό τον τρόπο ώστε να μην αφήσει ίχνη. Με άλλα λόγια οι υποτιθέμενοι τυχαίοι θάνατοι κάποιων προσώπων που το Ισραήλ θεωρούσε απειλή θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί από ουσίες του IIBR. Πιθανότατα το δηλητήριο που οι πράκτορες της Mossad έκχυσαν στο σώμα του αρχηγού της Χαμάς, Mahmoud Al-Mabhouh, στο Dubai τον Φεβρουάριο του 2010 να προέρχονταν από το IIBR.

Βάσει πληροφοριών που βγήκαν στην δημοσιότητα πρόσφατα, το ινστιτούτο διαθέτει ένα εξειδικευμένο τμήμα για την παραγωγή εμβολίων ενάντια στα βιολογικά όπλα. Ένα από τα προϊόντα που έχουν αναλυθεί περισσότερο είναι ο άνθρακας. Το Ισραήλ φοβάται ότι θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του από τους Άραβες σε περίπτωση ενός πολέμου. Το ινστιτούτο έχει επίσης ένα τμήμα για την ανάπτυξη φαρμάκων που ελαχιστοποιούν και αντιτίθενται στις συνέπειες των χημικών όπλων. Όλο αυτό περιγράφει μια τρομακτική εικόνα ενός χημικού και βιολογικού ανταγωνισμού με το Ινστιτούτου να προσπαθεί να παράγει αντίδοτα σε όπλα που το ίδιο κατασκευάζει ή φοβάται ότι θα χρησιμοποιηθούν εναντίον του Ισραήλ σε ενδεχόμενη σύγκρουση.

Το IIBR συνεργάζεται με τις μυστικές υπηρεσίες και τον ισραηλινό στρατό από τον οποίο και λαμβάνει μία λίστα προτεραιοτήτων βάσει προβλέψεων των στρατηγικών απειλών. Για παράδειγμα μερικές πληροφορίες που ήρθαν στο φως κατά την διάρκεια της δίκης Klein απεκάλυψαν ότι πολλά χρόνια πριν οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις ανησυχούσαν ότι τα αραβικά κράτη θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν χημικές ουσίες όπως το αέριο της μουστάρδας σε μία ενδεχόμενη επίθεση ενάντια στο Ισραήλ και γι' αυτό ζήτησαν από το ινστιτούτο να αναπτύξει μία χημική ουσία που να ελαχιστοποιεί τις συνέπειες του αερίου αυτού . Γι' αυτό το ινστιτούτο συνεργάζεται στενά με το ιατρικό σώμα του ισραηλινού στρατού το οποίο και λαμβάνει τα αντίδοτα και τα διανέμει στις μονάδες βάσει των αναγκών.

Τον ινστιτούτο συνεργάζεται επίσης με την Mossad και το Shin Bet, που είναι οι κύρια υπεύθυνες υπηρεσίες για τις περισσότερες δολοφονίες αραβικών και μουσουλμανικών στόχων.  Ακριβώς επειδή η Mossad και η στρατιωτική μονάδα intelligence "Aman" είναι υπεύθυνες για την συλλογή πληροφοριών κατασκοπείας και την παρακολούθηση των προγραμμάτων μη συμβατικών όπλων στις αραβικές χώρες, οι υπηρεσίες αυτές είναι και πο εντολοδόχοι της ανάπτυξη βιολογικών ή χημικών responses στα προγράμματα αυτά από το IIBR.

Εντούτοις το IIBR έχει και έναν άλλο σκοπό εκτός της ανάπτυξης βιολογικών και χημικών αντιδότων. Αποτελεί επίσης μια μηχανή δημιουργίας εισοδήματος. Το site της Hebrew Haaretz αναφέρει: "Το ινστιτούτο έχει δεχθεί συμβόλαιο εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τον άνθρακα". Το συμβόλαιο ήταν επακόλουθο μιας επίθεσης στις ΗΠΑ από τρομοκράτες που διέμεναν στην χώρα και έχοντας αναπτύξει ένα συμπυκνωμένο στέλεχος σπόρων άνθρακα τους παρέδιδαν σε διάφορους στόχους στις ΗΠΑ.

Ακόμη πιο σημαντικό είναι αυτό που μαθαίνουμε από το site ότι ισραηλινοί στρατιώτες χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο αυτών των εμβολίων με αποτέλεσμα μόνιμες βλάβες. [...] Οι στρατιώτες απαιτούν την αναγνώρισή τους ως αναπήρων πολέμου ώστε να καταστούν δικαιούχοι ανάλογης αποζημίωσης. Η υπόθεση παραμένει στα δικαστήρια.

Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης, της Ανάλυσης ΙΙ και της Ανάλυσης ΙΙΙ.