Από την κρίση του 2008 μέχρι σήμερα έχουμε ξοδέψει 21τρις δολάρια για να σώσουμε τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα δώσαμε προκειμένου να μην κρασάρουν και να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη παγκοσμίως.
Και φθάσαμε στο σήμερα. Οι ίδιοι που ωφελήθηκαν από το τεράστιο αυτό ποσό που χρεώθηκε στα κράτη κερδοσκοπούν εναντίον των αδύναμων κρίκων παγκοσμίως. Η Ελλάδα είναι ένας από αυτούς.
Και ναι, μπορεί οι Έλληνες να είναι σπάταλοι, να φοροδιαφεύγουν και ένα σωρό άλλα. Όμως σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο η ευθύνη δεν είναι μόνο του δανειζόμενου αλλά και του δανειστή που παίρνει τα λεφτά που δανείζει, τα κάνει ένα ωραίο επενδυτικό πακετάκι και τα πολλαπλασιάζει. Ξέρει βεβαίως ότι δανείζει έναν χρεωκοπημένο, όμως ξέρει επίσης ότι θα βγάλει και πολλά λεφτά από αυτό γιατί όσο πιο χρεωκοπημένος είναι ο δανειζόμενος και όσο πιο μεγάλο το ρίσκο τόσο πιο μεγάλη και η απόδοση.
Έχετε την εντύπωση ότι οι κυβερνήσεις θέτουν τους κανόνες του παιχνιδιού; Δυστυχώς τον κόσμο τον κυβερνά η Goldman Sacks και οι λοιποί. Σκεφτείτε ότι στην Αμερική η JP Morgan κατάφερε να βγάζει κέρδος και από τα κουπόνια των ανέργων. Όσο περισσότεροι άνεργοι τόσο μεγαλύτερο το κέρδος. Άλλα ήθη και έθιμα στον 21ο αιώνα. Η απώλεια της δουλειάς σου, το κέρδος μου. Και ύστερα μιλάμε για ανάπτυξη. Στο βίντεο που ακολουθεί αποτυπώνεται αυτή η θλιβερή πραγματικότητα.
Από τις 100 μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, οι 51 είναι εταιρίες και οι 49 κράτη. Το γεγονός αυτό από μόνο του επιβεβαιώνει ότι οι G9, G20 ή G120 είναι ανίσχυροι και οι αγορές κάνουν κουμάντο. Ενδιαφέρονται μόνο να βγάλουν κέρδος. Δεν τους νοιάζει αν αυτό συνεπάγεται την εξαθλίωση των λαών και την κατάρρευση κρατών. Εφόσον τους δόθηκε η δυνατότητα αυτή απλά κάνουν παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσεως.
Οι Ευρωπαίοι κάθε μέρα κάνουν και μια νέα ανακοίνωση, κάθε μέρα διαρρέουν και κάτι καινούργιο στον τύπο. Η δράση γι' αυτούς έχει μετασχηματισθεί σε ένα παιχνίδι ανακοινώσεων που εξαντλεί την δυναμική του όποιου σχεδίου διότι από την ανακοίνωση μέχρι την υλοποίηση (αν και όταν αυτή γίνεται) η χρονική απόσταση είναι τεράστια.
Ένα χρόνο πριν διέσωσαν (τρόπος του λέγειν) την Ελλάδα ώστε να κερδίσουν χρόνο. Τον κέρδισαν απλά για να καταστήσουν την κατάσταση χειρότερη. Σήμερα τα χρηματιστήρια έχουν χάσει το 20% της αξίας τους και οι τραπεζικές μετοχές το 50%. Τα επιτόκια δανεισμού πολλών ευαίσθητων για την συνοχή της Ευρωζώνης χωρών, όπως της Ιταλίας έχουν ανέβει τόσο που και μόνο η υπόνοια ενός ελληνικού default να τις απειλεί με αποκλεισμό από τις αγορές.
Σήμερα σκέφτονται να αυξήσουν το EFSF με μόχλευση στα 1.5-3 τρις ευρώ. Μόχλευση σημαίνει έκδοση χρέους και όχι πραγματικά κεφάλαια. Θέλουν το EFSF να στηρίξει με τα ομόλογα αυτά που θα τα εγγυώνται οι χώρες με αξιολόγηση ΑΑΑ τις αδύναμες χώρες. Με δυο λόγια θέλουν να φτιάξουν μια δεξαμενή τοξικών αποβλήτων, πιο τοξικών από τους χώρους απόθεσης του πυρηνικού καυσίμου των αντιδραστήρων. Τόσο τοξικής που θα απειλήσει με μόλυνση όλη την Ευρώπη. Τόσο τοξικής που θα στερήσει τα 3Α σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.
Το πρόβλημα αυτή την στιγμή στην Ευρώπη είναι όπως ο καρκίνος. Όσο καθυστερεί η αντιμετώπισή του τόσο εξαπλώνεται και κατατρώει όλο το σώμα. Επιτέλους θα το καταλάβουν κάποια στιγμή οι Ευρωπαίοι ηγέτες αυτό ή θα συνεχίσουν να παίζουν την κολοκυθιά;
Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης, της Ανάλυσης ΙΙ, της Ανάλυσης ΙΙΙ, Ανάλυσης IV και της Ανάλυσης V.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου