Ως γνωστόν η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Και αυτή την περίοδο υπάρχει μεγάλη φτώχεια στο ΠΑΣΟΚ σε εκλογικά ποσοστά και…έδρες.
Η προοπτική του Γιώργου Παπανδρέου μοιάζει να εξαντλείται. Η δυναμική των δέκα (10) μονάδων διαφορά έχει εξαερωθεί και τείνει να αποκτήσει αντίστροφη φορά (αυτή τη φορά υπέρ της ΝΔ)
Έτσι, μοιραία, ξεκινούν συζητήσεις για την «επόμενη μέρα» πριν το ΠΑΣΟΚ, ως παράταξη, οδηγηθεί σε πλήρη αποσύνθεση.
Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η αποστασιοποίηση του Λοβέρδου από τον Βενιζέλο με προφανή σκοπό. Αυτό φάνηκε από την πρώτη, σχεδόν, στιγμή που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία.
Στην κούρσα της διαδοχής μπαίνουν δυναμικά η Διαμαντοπούλου, ο Παπουτσής και φυσικά ο Χρυσοχοϊδης.
Στις εκλογές του 2009, δόθηκε μια ιδιαίτερη μάχη στην Β’ Αθηνών μεταξύ Λοβέρδου και Χρυσοχοϊδη.
Όμως, τότε τα πράγματα ήταν ευνοϊκά για τον Λοβέρδο αφού έπαιρνε, ως προίκα, όλο το φιλοβενιζελικό μπλογκ. Τα πράγματα από τότε έχουν αλλάξει πολύ. Ο σημερινός Υπουργός Υγείας κράτησε αποστάσεις από τον Βενιζέλο μπαίνοντας στην “φωτιά” και σε όλα τα δύσκολα Υπουργεία θέλοντας να αποδείξει ότι θέλει να συμβάλει στην «κοινή προσπάθεια» και έτσι να γίνει συμπαθής από το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ.
Στην ίδια γραμμή, με σημαντική καθυστέρηση, φαίνεται να κινείται, πλέον, και ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Οι περιπτώσεις της Άννας Διαμαντοπούλου και του Χρήστου Παπουτσή, παρότι “παίζουν” πολύ καλά το πολιτικό παιχνίδι, μοιάζουν άχρωμες και…άοσμες.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης είναι ιδιαίτερα αγαπητός από το Παπανδρεϊκο ΠΑΣΟΚ και χαίρει ευρέας ΠΑΣΟΚικής αποδοχής. Κρατά χαμηλούς τόνους, εργάζεται αθόρυβα και συστηματικά.
Ίσως, λέω ίσως, να μας αποσχολήσει πολύ στο μέλλον.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου