Η οικονομία της Ελλάδας είναι μη ανταγωνιστική, αυτό είναι πλέον γνωστό. Προκειμένου να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα γίνεται προσπάθεια συμπίεσης των μισθών ώστε να μειωθεί το συνολικό κόστος του τελικού προϊόντος. Υπάρχει όμως μία παγίδα στην όλη διαδικασία και ακούει στο όνομα "κατώτατος μισθός". Η μείωση του κατώτατου μισθού οδηγεί ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην αδυναμία κατανάλωσης των βασικών αγαθών και ως εκ τούτου συμπιέζει την αγοραστική δύναμη με καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία. Στην ουσία ανατροφοδοτείται η κρίση.
Ας δούμε όμως στο διάγραμμα που ακολουθεί (ελάχιστος μισθός συναρτήσει του χρόνου) τι συμβαίνει στην Ιρλανδία που παρουσιάζεται ως παράδειγμα επιτυχημένης εφαρμογής προγράμματος διάσωσης. Ο κατώτατος μισθός σε όλη την διάρκεια της κρίσης παρέμεινε σταθερός. Αντιθέτως στην Ελλάδα βλέπουμε να κάνει απότομη βουτιά το 2011. Ακόμη και στην Βουλαγαρία ο κατώτατος μισθός δεν μειώθηκε. Πορτογαλία, Λουξεμβούργο και Γαλλία είδαν τους κατώτατους μισθούς τους να αυξάνονται.
Βάσει λοιπόν αυτών είναι απορίας άξιο γιατί επιλέγεται στην Ελλάδα η συμπίεση του κατώτατου μισθού!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου