Δεν είναι, πλέον, μυστικό ότι η οικονομική κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ είναι τραγική. Το εσωτερικού του κτιρίου στην Ιπποκράτους δεν θυμίζει σε τίποτε παλαιότερες εποχές. Κτίριο κακοσυντηρημένο, εργαζόμενοι σε δεινή οικονομική θέση. Η μια μετά την άλλη τοπική Οργάνωση κλείνει κάτω από το βάρος των χρεών.
Η μειωμένη κρατική επιχορήγηση, αποτέλεσμα της μείωσης των εκλογικών ποσοστών (το οποίο με την σειρά του ήταν αποτέλεσμα της μονομερούς ανάληψης του πολιτικού βάρους του Μνημονίου και όλων των αμαρτημάτων από συστάσεως του ελληνικού έθνους), δεσμεύεται από τις Τράπεζες.
Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε ένα κόμμα σε πραγματικά οικτρή κατάσταση.
Το άρθρο του Γιώργου Λακόπουλου “Δικαίωμα” (ΤΑ ΝΕΑ) την περιγράφει με τον πιο γλαφυρό τρόπο:
Αναλαμβάνοντας ο Β. Βενιζέλος το ΠΑΣΟΚ πέρυσι, έγινε ιδανικός αυτόχειρας: έχασε τις εκλογές στη θέση του προκατόχου του. Το πακέτο της διαδοχής όμως είχε και άλλα.
Πρώτον, άδεια κομματικά ταμεία, δάνεια στις τράπεζες, μισθολογικές καταστάσεις καλοπληρωμένων «συνεργατών» και κτιριακές εγκαταστάσεις για τις οποίες δεν είχαν πληρωθεί τα ενοίκια, αλλά διέθεταν πλήρες γυμναστήριο – αδιανόητης κομματικής, πόσω μάλλον προσωπικής χρησιμότητας για τον τέταρτο κατά σειρά επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, ο Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με το σύνθημα που είχε λανσάρει ο ίδιος μερικά χρόνια νωρίτερα εναντίον του Καραμανλή: «Πού πήγαν τα λεφτά;».
Πρώτον, άδεια κομματικά ταμεία, δάνεια στις τράπεζες, μισθολογικές καταστάσεις καλοπληρωμένων «συνεργατών» και κτιριακές εγκαταστάσεις για τις οποίες δεν είχαν πληρωθεί τα ενοίκια, αλλά διέθεταν πλήρες γυμναστήριο – αδιανόητης κομματικής, πόσω μάλλον προσωπικής χρησιμότητας για τον τέταρτο κατά σειρά επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, ο Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με το σύνθημα που είχε λανσάρει ο ίδιος μερικά χρόνια νωρίτερα εναντίον του Καραμανλή: «Πού πήγαν τα λεφτά;».
Και σαν να μην έφταναν αυτά τα προβλήματα, ο κάθε φέρελπις «ηγέτης» ή «ηγετίσκος» δημιουργεί το δικό του πολιτικό μόρφωμα ή συμμετέχει σε διάφορες «προσυναγωγικές» εκδηλώσεις και συναντήσεις.
Οι μεν ζουν με το όνειρο του Γιώργου Παπανδρέου και της…«ανατροπής» του από «σκοτεινές δυνάμεις», οι δε αναπολούν μέρες της δεκαετίας του… ’80 και κάποιοι άλλοι παρακαλάνε έξω απ΄την Κουμουνδούρου για να τους δεχθεί…
Σίγουρα όλο αυτό δεν είναι σοβαρή εικόνα…
Τελικά, μήπως η ΝΔ είναι πιο «σοβαρό κόμμα», πιο συγκροτημένο και πειθαρχημένο;
Και μόνο το γεγονός ότι η Ντόρα Μπακογιάννη δέχεται να είναι «υπό» του Αντώνη Σαμαρά λέει πολλά.
Εν κατακλείδι.
Σοβαρευτείτε κύριοι…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου