Γιατί γίνεται η επέμβαση στη Λιβύη

«Το πετρέλαιο είναι κατά 10% θέμα οικονομίας και κατά 90% θέμα πολιτικής¨» είχε πει κάποτε ο Αμερικάνος ιστορικός Ντάνιελ Γέρτζιν. Οι τελευταίες δεκαετίες απέδειξαν την ορθότητα αυτού του ισχυρισμού. Το Βρετανικό κρατικό κανάλι BBC το 2004 κάνοντας μια έρευνα συνόψιζε εντυπωσιακά το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα στην διεθνή αγορά του μαύρου χρυσού λέγοντας « σήμερα καταναλώνουμε έξι βαρέλια πετρέλαιο για κάθε ένα βαρέλι που ανακαλύπτουμε». Ο πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (IFP) ,Ολιβιέ Απέρ τον Μάιο του 2003 σε συνδιάσκεψη που αφορούσε το πετρέλαιο δήλωνε ότι η παραγωγή πετρελαίου παγκοσμίως μειώνεται κατά 10% το χρόνο και αποκάλυπτε πως απαιτείται η παραγωγή 60 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου ΕΠΙΠΛΕΟΝ την ημέρα για καλυφθεί η αυξανόμενη ζήτηση.

Γεγονός είναι πως τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου μειώνονται δραστικά. Σύμφωνα με τους γεωλόγους των πετρελαϊκών εταιριών η φύση χρειάστηκε 500 εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργήσει το πετρέλαιο που χρησιμοποίησε τα τελευταία 100 χρόνια ο κόσμος . Μάλιστα ο Βρετανός Κόλιν Κάμπελ που εργάστηκε ο γεωλόγος για την Texaco , την BP, και την Aramco πριν γίνει πρόεδρος της Nordic American Oil Company και κατόπιν τεχνικός σύμβουλος της Statoil της Mobil της Amerada της Shell και της Exxon , ένας άνθρωπος που γνωρίζει δηλαδή από μέσα τα πράγματα στην πετρελαϊκή αγορά δήλωσε πως «το 46 % των σημερινών αποθεμάτων πετρελαίου που έχουν δηλώσει οι εταιρίες είναι πλαστά και εάν αποκαλυφθούν οι αληθινοί αριθμοί θα επικρατούσε πανικός στις χρηματιστηριακές αγορές του κόσμου»

Επομένως το πετρέλαιο αυτήν την στιγμή αποτελεί το μήλον της έριδος πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οι χώρες που θα καταφέρουν να ελέγξουν τα αποθέματα θα γίνουν και οι μοναδικοί παράγοντες για την παγκόσμια οικονομία.

Η Σαουδική Αραβία το Κουβέιτ και το Ιράκ ισοδυναμούν σήμερα με το 40% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Και έχει μεγάλη σημασία να δούμε από ποιους έγινε η εισβολή στο Ιρακ.

Τζορτζ Μπους πρόεδρος των ΗΠΑ και ιδιοκτήτης πετρελαϊκής εταιρίας που ελέγχει πετρελαιοπηγές στην Σαουδική Αραβία,

Κοντολίζα Ράις , υπουργός Εξωτερικών πρώην διευθύντρια και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Chevron

Ντόναλτ Ίβανς Υπουργός Εμπορίου , στενός φίλος του Μπους ,πρόεδρος της Tom Brown Inc. Εταιρίας που δραστηριοποιείται στον ενεργειακό τομέα .

Ντόναλτ Ραμσφελτ, από τους πλουσιότερους Αμερικανούς με ογκώδες χαρτοφυλάκιο στις πετρελαϊκές εταιρίες.

Γκέιλ Μορτον Υπουργός Εσωτερικών ,που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα της ΒΡ.

Ντικ Τσένι Υπουργός Άμυνας , ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Halliburton μία από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρίες.

Μια απλή ανάγνωση και καταλαβαίνει κανείς ότι η τρομοκρατία, τα δημοκρατικά ιδεώδη και τα χημικά όπλα που δεν βρέθηκαν ποτέ δεν ήταν αυτά που ώθησαν τους παραπάνω στην εισβολή του Ιράκ..

Στην περίπτωση της Λιβύης τα συμφέροντα είναι κατ εξοχήν ευρωπαϊκά.. Το πετρέλαιο της Λιβύης έχει ως κύριο προορισμό έως σήμερα την Ευρώπη ενώ οι εταιρίες εξορύξεως πετρελαίου που δραστηριοποιούνται στην Λιβύη έχουν βρεθεί εκεί μετά από διακρατικές συμφωνίες κυρίως με Βρετανία και Γαλλία, με την μόνη διαφορά από τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο ότι το 51% αυτών των εκμεταλλεύσεων ανήκει στην παραμένει στο κράτος της Λιβύης το οποίο διαμορφωνει και το ποσοστό που παίρνει ανά βαρέλι η εταιρία.

Στην Λιβύη δηλαδή οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού εισπράττουν το 30% ανά βαρέλι ενώ στον υπόλοιπο αραβικό κόσμο το ποσοστό αυτό ξεκινά από 60% ανά βαρέλι και άνω…

Αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο το κοίτασμα του Φόρτιζ που βρίσκεται στην Βρετανική ζώνη της Βόρεια θάλασσας , παρήγαγε πριν 20 χρόνια 500.000 βαρέλια την ημέρα ενώ σήμερα παράγει μόνον 50.000 βαρέλια καταλαβαίνει κανείς ότι η Βρετανική οικονομία κινδυνεύει με στραγγαλισμό από την έλλειψη πετρελαίου. Το ανάλογο ισχύει για την Γαλλία..’

Ο Καντάφι υπήρξε πάντοτε ένας απρόβλεπτος παίκτης στην Διεθνή σκακιέρα της πολιτικής και του πετρελαίου και ως εκ τούτου επικίνδυνος.

Παρά της αγκαλιές και τα φιλιά των τελευταίων ετών με τους ευρωπαίους ήταν κοινό μυστικό πως δεν του είχαν εμπιστοσύνη..

Οι εσωτερικοί αντίπαλοι του Κανταφι ξεκαθάριζαν από την πρώτη στιγμή της εξέγερσης ότι δεν επιθυμούν αμερικανικά στρατεύματα στο έδαφος της Λιβύης και συνομιλούσαν με τους Γάλλους και τους Βρετανούς.

Η χθεσινή απόφαση των Βρετανών και των Γάλλων έχει να κάνει με τα δικά τους πετρελαϊκά συμφέροντα στην Λιβύη ενώ οι Αμερικανοί απλά ανταποδίδουν την βοήθεια που είχαν από τους Ευρωπαίους στον πόλεμο του Κόλπου..

Τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων , δημοκρατίας κλπ δεν αποτελούν παρά λόγια κενού περιεχομένου.

Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Υ.Γ.

Σε καμιά περίπτωση δεν συμφωνώ με τις δολοφονίες αμάχων από το καθεστώς του Καντάφι, θα ήταν ευχής έργο αν η Διεθνής Κοινότητα επέμβαινε ΠΑΝΤΟΥ όπου στραγγαλίζονται τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών.. Δυστυχώς όμως όλες οι επεμβάσεις μέχρι τώρα έχουν γίνει για να στηριχτούν τα συμφέροντα κυρίως των επτά μεγάλων αδερφών πετρελαϊκών εταιριών…

Δημήτρης Κωνσταντινίδης.

Πηγή: alekos.blogspot.com