Στην σημερινή ανάρτηση θα ασχοληθώ με το ζήτημα της βιοαιθανόλης. Η βιοαιθανόλη είναι ένα είδος βιοκαυσίμου που παράγεται από φυτά σακχαρούχα, κυτταρινούχα και αμυλούχα με αλκοολική ζύμωση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανάμιξη με την βενζίνη στους υπάρχοντες βενζι- νοκινητήρες μετά από ελάχιστες ή και καθόλου μετατροπές ανάλογα με την περιεκτικότητα του μίγματος.
Για την παραγωγή της χρησιμοποιούνται φυτά όπως το καλαμπόκι (συνήθως στην Αμερική), το ζαχαροκάλαμο (Γαλλία, Ινδία και Βραζιλία, όπου μάλιστα στην τελευταία πωλούνται σχεδόν μόνο αυτοκίνητα Flexible, τα οποία κινούνται με βιοαιθανόλη), άχυρο (Δανία), κασάβα (Κίνα) με πρωτοπόρο στην Ευρώπη στην παραγωγή την Σουηδία.
Όμως πόσο ηθική είναι η χρήση τροφίμων για την παραγωγή καυσίμου δεδομένου ότι υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια υποσυτιζόμενοι άνθρωποι στον κόσμο; Ας δούμε πως είναι η κατάσταση στις ΗΠΑ που αποτελούν μακράν τον κυρίαρχο εξαγωγέα καλαμποκιού με εξαγωγές που ξεπερνούν το άθροισμα των εξαγωγών της Αργεντινής, της Αυστραλία, του Καναδά και της Ρωσίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και αν όλη η παραγωγή καλαμποκιού των ΗΠΑ μετατρέπονταν σε αιθανόλη (και όταν λέω όλη εννοώ και αυτή που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ψωμιού, ρυζιού, μακαρονιών ή για την σίτιση των ζώων από τα οποία παίρνουμε κρέας, γάλα και αυγά), τότε θα καλύπτονταν μόνο το 18% των ενεργειακών αναγκών των οχημάτων των ΗΠΑ.
Παρατηρήστε το γράφημα(1) στην αρχή της ανάρτησης που αναπαριστά την παραγωγή των ΗΠΑ σε εκ. τόνους που χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιοαιθανόλης. Είναι εντυπωσιακό ότι από το 2004 η ποσότητα τριπλασιάστηκε. Η παραγωγή του 2009 που πήγε σε βιοαιθανόλη θα μπορούσε σιτίσει 330 εκ. ανθρώπους για ένα χρόνο στα επίπεδα της μέσης παγκόσμιας κατανάλωσης, ενώ το γέμισμα του ρεζερβουάρ ενός SUV για μία μόνο φορά θα μπορούσε να σιτίσει ένα άτομο για έναν ολόκληρο χρόνο. Φυσικά η συσχέτιση δεν σημαίνει και αιτιότητα.
Δείτε όμως τα παρακάτω γραφήματα(1) που αναπαριστούν τον αριθμό των υποσιτιζόμενων ανθρώπων παγκοσμίως (αριστερά) και τον αριθμό των ανθρώπων που θα μπορούσαν να σιτιστούν από το καλαμπόκι της βιοαιθανόλης.
Παρατηρήστε την ομοιότητα των γραφημάτων(1) στην αρχή της ανάρτησης και του αριθμού των υποσιτιζομένων. Η ομοιότητα είναι φανερή. Τυχαίο; Μπορεί. Όμως σε κάθε περίπτωση κάνει εντύπωση και προβληματίζει.
Το 2009 ο αριθμός των υποσιτιζόμενων έφτασε στην τιμή ρεκόρ του 1 δις στον κόσμο και 107 εκ. τόνοι της παραγωγής καλαμποκιού των ΗΠΑ, δηλ. το 25% του συνόλου, έγινε βιοαιθανόλη.
Όπως ανέφερα η συσχέτιση δεν συνεπάγεται και αιτιότητα. Όμως προσωπικά δεν μου φαίνεται ηθική η χρήση των τροφίμων για αυτό τον σκοπό.
Σημειώστε ότι παρόλο που ο αριθμός των υποσιτιζομέων μειώθηκε το 2010 καθώς η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει από την κρίση του 2007-2009, εντούτοις ο αριθμός αυτός παραμένει ανεπίτρεπτα υψηλός. Ψηλότερος απ' ότι πριν την κρίση, ψηλότερος απ' ότι πριν 40 χρόνια, και ψηλότερος από εκείνον την χρονιά που συμφωνήθηκε ο στόχος μείωσης της πείνας στον κόσμο στο Word Food Summit το 1996. Ο στόχος αυτός ήταν η μείωση μεταξύ του 1990-92 και 2015 του αριθμού των ανθρώπων που υποφέρουν από την πείνα στο μισό.
Ο στόχος (Millennium Development Goal 1) απεδείχθη τελικά πολύ φιλόδοξος και ο ανεπτυγμένος κόσμος κατώτερος των περιστάσεων!
Διαβάστε εδώ για την κορυφή του κάρβουνου της Κίνας.
Διαβάστε εδώ πως το πετρέλαιο οδηγεί τις τιμές των τροφίμων και είναι η αιτία για τις εξεγέρσεις.
(1) Κάντε κλικ στα γραφήματα για να δείτε σε μεγέθυνση.
mitso πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Επίκεντρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή