Η κορυφή του κάρβουνου της Κίνας;

Από τότε που ο γεωφυσικός M. King Hubbert παρουσίασε το 1956 στο Αμερικάνικο Πετρελαϊκό Ίδρυμα την ιδανική συμμετρική καμπύλη που πήρε το όνομά του, η ιδέα της κορυφής του πετρελαίου (ή oil peak) εμπεδώθηκε στην διεθνή κοινότητα και επιβεβαιώ- θηκε λίγα χρόνια μετά, όταν η αμερικάνικη παραγωγή πετρελαίου έφτασε στην μέγιστη τιμή της.

Η καμπύλη αυτή, που συχνά μπερδεύεται με την κανονική γκαουσιανή συνάρτηση αναπαριστά την εξέλιξη της παραγωγής πετρελαίου και άλλων πηγών ενέργειας, όπως π.χ. της πυρηνικής, σε συνάρτηση με το χρόνο. Έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

1. Αρχικά αυξάνει αργά από το μηδέν και ακολουθεί μια απότομη αύξηση.
2. Φτάνει σε ένα μέγιστο που καλείται κορυφή Hubert.
3. Μετά την κορυφή η πτώση είναι το ίδιο απότομη όπως είναι η άνοδος πριν την κορυφή.

 Η συνάρτηση Hubert δίνεται από την σχέση:

$f(t)=\frac{e^{-t}}{(1+e^{-t})^2}=\frac{1}{2+2\,cosht}$

Στο παρακάτω γράφημα δίνεται η αρχική πρόβλεψη που έκανε ο Hubbert το 1956 για τους παγκόσμιους ρυθμούς παραγωγής πετρελαίου σε δις βαρέλια ανά έτος. Σύμφωνα με αυτήν η αθροιστική παραγωγή μέχρι το 1956 ήταν 90 δις βαρέλια. Τα αποδεδειγμένα αποθέματα ήταν 250 δις βαρέλια ενώ τα μελλοντικά ισούνται με 910 δις βαρέλια.

Η θεωρία Hubert υποστηρίζει ότι για οποιαδήποτε γεωγραφική περιοχή, από ένα μεμονωμένο κοίτασμα μέχρι το σύνολο των κοιτασμάτων του πλανήτη, ο ρυθμός της παραγωγής πετρελαίου τείνει να ακολουθεί μία καμπύλη μορφής καμπάνας όπως η παραπάνω.

Στην ανάρτηση μου εδώ έχω δώσει τις καμπύλες παραγωγής πετρελαίου για την Νορβηγία, την Ινδονησία, το Ην. Βασίλειο και το Μεξικό. Η συνεισφορά των χωρών αυτών στο σύνολο της παραγωγής είναι της τάξης του 10%. Και οι 4 χώρες έχουν ξεπεράσει την κορυφή Hubbert και βρίσκονται στην περιοχή της πτώσης.

Όμως είναι άλλο πράγμα η κορυφή του πετρελαίου και άλλο πράγμα η κορυφή του κινέζικου κάρβουνου.

Αυτό είναι ένα ζήτημα στο οποίο δεν πιστεύει κανένας. Ακόμα και οι πιο παθιασμένοι υποστηρικτές της κορυφής του πετρελαίου, ακόμα και οι πιο πεπεισμένοι καταστροφολόγοι του τέλους των ενεργειακών πηγών δεν τόλμησαν ποτέ να υποθέσουν μία επικείμενη κρίση του κάρβουνου.

Το ότι πρέπει να το θεωρούμε "τελειωμένο" δεδομένου ότι είναι ένας τρομακτικός ρυπαντής του περιβάλλοντος είναι αυτονόητο. Όμως όλοι πιστεύουν ότι το κάρβουνο υπάρχει σε αφθονία, ότι είναι ανεξάντλητο. Γι' αυτό και κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να το μετρήσει.

Κανείς εκτός από τους Κινέζους. Η Κίνα εξετάζει την μείωση της εσωτερικής παραγωγής κάρβουνου την περίοδο 2011-2015 καθώς η κυβέρνηση ανησυχεί ότι τα αποθέματα της χώρας εξαντλούνται με ταχύτατους ρυθμούς εξαιτίας της ανεξέλεχτης επέκτασης της κινέζικης οικονομίας.

Τα κινέζικα αποθέματα σε κάρβουνο υπολογίζονται γύρω στο 14% των συνολικών σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά η συμμετοχή της στην παγκόσμια κατανάλωση κάρβουνου είναι τριπλάσια αυτών, στο αστρονομικό 47%.

Η εσωτερική κατανάλωση αυξάνει τρομακτικά τα τελευταία χρόνια. Στο πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να πάρετε μια ιδέα.

Έτος	Αύξηση	Έτος	Αύξηση
2002-2003	19,5%	2003-2004	15,2%
2004-2005	11,9%	2005-2006	10,4%
2006-2007	8,1%	2007-2008	7,0%
2008-2009	9,3%	2009-2010	Δεν διατίθενται

Η συνολική αύξηση της ζήτησης κάρβουνου από το 2002 έως το 2009 είναι 72,3%.

Στο γράφημα στην αρχή της ανάρτησης δίνεται η εσωτερική κατανάλωση κάρβουνου στην Κίνα από το 1965 έως το 2009 σε εκ. τόνους. Τα στοιχεία είναι από την BP.

Η μεγάλη κλίση της καμπύλης από το 2002 μέχρι το 2009 αναπαριστά τον αστρονομικό ρυθμό αύξησης της κατανάλωσης. Από τους 667,4 εκ. τόνους το 2000, η Κίνα χρειάστηκε 1537,4 εκ. τόνους κάρβουνου το 2009. Δηλ. αύξησε τις ανάγκες της κατά 130%.

Τους πρώτους 9 μήνες του 2010 η Κίνα εισήγαγε περισσότερους από 106 εκ. τόνους. Ποσότητα που είναι μεγαλύτερη αυτής που εισήγαγε ολόκληρο το 2009. Σύμφωνα με την Dealogic, σε τρία χρόνια μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2010, πλήρωσε 20,96 δις δολάρια σε εισαγωγές κάρβουνου.

Η Κίνα βασίζεται κατά 70% στο κάρβουνο για την κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών. Σύμφωνα με την BP PLC, εάν η Κίνα συνεχίσει την παραγωγή με αυτούς τους ρυθμούς θα δει τα αποθέματά της να εξαντλούνται σε 38 χρόνια. Πρόκειται για εφιαλτικό σενάριο.

Σύμφωνα με την BP, η Κίνα διέθετε 114,5 δις τόνους κάρβουνο στο τέλος του 2009 και βρίσκονταν στην τρίτη θέση μετά τις ΗΠΑ και την Ρωσία. Η Διεθνής Επιτροπή Ενέργειας εκτιμά ότι η Κίνα μπορεί να διαθέτει μέχρι και 189 δις τόνους κάρβουνο.

Οπωσδήποτε ο υπολογισμός των αποθεμάτων δεν είναι εύκολος. Όμως το σίγουρο είναι ότι, όπως συμβαίνει και με το πετρέλαιο, δεν είναι όλο το κάρβουνο της ίδιας ποιότητας. Δηλ. δεν έχουν όλα τα αποθέματα την ίδια ενεργειακή απόδοση. Π.χ. πολλά από τα νέα κοιτάσματα στην Μογγολία είναι χαμηλής ποιότητας.

Απ' όλα αυτά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη της Κίνας δεν είναι βιώσιμη. Δεν είναι βιώσιμη γιατί απομυζεί τα ενεργειακά της αποθέματα και δεν είναι βιώσιμη για όπως είδαμε και εδώ επιβαρύνει αφόρητα και το περιβάλλον.

Τελικά η "λιπαρή" ανάπτυξη έχει πολλά προβλήματα. Σκεφτείτε το λιγάκι.

Διαβάστε εδώ για το πως το πετρέλαιο οδηγεί τις τιμές των τροφίμων και είναι η αιτία για τις εξεγέρσεις.

Διαβάστε εδώ για το πως η Σαουδική Αραβία πιέζει τις τιμές του πετρελαίου προς τα πάνω.

Διαβάστε εδώ γιατί δεν γίνεται να εξεγερθούν οι Νιγηριανοί.