Γιατί δεν γίνεται να εξεγερθούν οι Νιγηριανοί

Εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, στην Συρία, στην Λιβύη, στην Υεμένη, στο Μπαχρέιν και πει λέγοντας. Όλες είδαν το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες και όλα τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν μαζί τους. Οι εξεγερμένοι έγινα ήρωες που αντιστέκονται σε καταπιεστικά καθεστώτα, σε δικτατορίες. Και πράγματι έτσι είναι.

Για την Νιγηρία όμως; Είναι χρόνια τώρα που εξεγείρονται εκεί πέρα ζητώντας ελευθερία και ίση κατανομή των πόρων. Και όμως κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Γιατί άραγε;

Μα είναι απλό. Εκεί το πετρέλαιο δεν είναι εθνικοποιημένο. Εκεί το πετρέλαιο ανήκει στους διεθνείς πετρελαϊκούς κολοσσούς. Επομένως δεν επιτρέπεται να πάρει μεγάλες διαστάσεις μια εξέγερση.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι πόλεμοι δεν γίνονται για να πάρει η Δύση τα κοιτάσματα πετρελαίου άλλων χωρών, όπως π.χ. της Λιβύης. Αρκεί ο ελεγχός τους. Αυτό δεν είναι δυνατόν όταν η χώρα παραγωγής έχει μια ισχυρή εθνική πετρελαϊκή εταιρία και επομένως και το νομοθετικό πλαίσιο για να την διευκολύνει όταν χρειαστεί. Μερικά παραδείγματα έιναι το Ιράκ του Σαντάμ (όπου μετά τον πόλεμο επιβλήθηκε ο νόμος για το πετρέλαιο που πρακτικά αφαιρεί από τον Ιρακινό λαό την κυριαρχία πάνω στο πετρέλαιο της χώρας και εξασφαλίζει κέρδος για τις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες), η Βενεζουέλα του Τσάβες και βεβαίως η Λιβύη του Καντάφι.

Σύμφωνα με τον Guardian ο πετρελαϊκός γίγαντας Shell ισχυρίζεται ότι έχει ανθρώπους του σε όλα τα κύρια υπουργεία της νιγηριανής Κυβέρνησης, δίνοντάς του πρόσβαση σε όλες τις κινήσεις των πολιτικών στο πλούσιο σε πετρέλαιο δέλτα του Νίγηρα.

Η Shell λοιπόν κυβερνά την Νιγηρία!

Και είναι οξύμωρο το πως μια χώρα τόσο πλούσια σε πετρέλαιο έχει έναν λαό που ζει με 1 δολάριο την ημέρα και σε πολλά χωριά δεν έχει καν ηλεκτρικό και νερό.

Το παραπάνω γράφημα, που είναι από την ετήσια έκθεση της EIA για το 2010, αποτυπώνει ξεκάθαρα την κατάσταση. Η Νιγηρία εξάγει όλο σχεδόν το πετρέλαιό της. Από τα 2,0-2,5 εκ. βαρέλια που παράγει ημερησίως κρατάει 0,25-0,30 εκ. και τα υπόλοιπα πάνε στην Δύση αφήνοντας τον λαό της στα κρύα του λουτρού.

Τώρα με τα επεισόδια στην Λιβύη, τρομάζει το ενδεχόμενο επέκτασης της αναταραχής στην Νιγηρία. Την στιγμή μάλιστα που η Νιγηρία καθυστερεί τις εκλογές ύστερα από την χαοτική κατάληξη της ψήφου στο κοινοβούλιό της. Μια ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης και μία ενδεχόμενη εθνικοποίηση του πετρελαίου είναι ένα μαύρο σενάριο για την Δύση. Την στιγμή μάλιστα που όπως είδαμε εδώ το εύκολο πετρέλαιο τελειώνει.

Οι εξελίξεις τρέχουν με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Διαβάστε εδώ πως η Σαουδική Αραβία πιέζει τις τιμές του πετρελαίου προς τα πάνω.