Κύκλοι ύφεσης και επέκτασης


Σύμφωνα με τον Bob Chapman οι κύκλοι της επέκτασης και της ύφεσης δεν λαμβάνουν χώρα τυχαία. Είναι σχεδιασμένοι κατ' αυτό τον τρόπο. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (φώτο) σχολίαζε την "υπερ- βολική αφθονία" και συνιστούσε να περιμένουμε ότι η αγορά θα έμπαινε σε υφεσιακό κανάλι. Η ποσότητα του χρήματος και της πίστωσης που είχε εισέλθει στο σύστημα είχε παίξει ένα εντελώς συγκεκριμένο ρόλο στην δημιουργία της φούσκας. Την δεδομένη περίοδο, όπως αναφέρει, δεν μπορούσε να κάνει και πολλά από το να αυξήσει τα περιθώρια απαιτήσεων από 50% στο 60%. Είχαμε γράψει ποια θα μπορούσε να ήταν η λύση, όπως άλλωστε είχαν κάνει και άλλοι, όμως κανένας δεν ήθελε να πάρει την "κούπα με το νέκταρ" από της εταιρίες dot.com. Στο τέλος του Μαρτίου του 2000 η αγορά άρχισε να καταρρέει. Την πρώτη εβδομάδα του Απρίλη βγάλαμε τους τιτλούχους μας από την αγορά και το ίδιο έκανε και ο φίλος και ένας από τους καλύτερους τεμπίστες* όλων των εποχών, Joe Granvill.

*αυτός που ξέρει να αρπάζει την ευκαιρία την κατάλληλη στιγμή.

Σχόλια

  1. Στη δική μας χώρα ο κύκλος της ύφεσης βλέπουμε δεν έχει τελειωμό... Ένας λόγος και τελείως οικονονικός, εννοώ οικονομικού χαρακτήρα, είναι πως για να λήξει η ύφεση πρέπει να έρθει η άμεση κρίση - πτώχευση και ύστερα θα έχουμε ανάκαμψη... Τουλάχιστον αυτό μαθαίνουμε όσοι ξέρουμε λίγα οικονομικά και λίγη ιστορία. Τώρα όλοι αυτοί οι νόμοι ίσως διαμορφώνονται εκ νέου και θα έχουμε άλλου είδους προσαρμογές των οικονομιών. Αυτό δεν είναι απαραίτητα και αρνητικό. Μπορεί να έρθει η ανάκαμψη και με αυτούς τους τρόπους, πέραν της άμεσης καταστροφής πτώχευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα γίνει κάποια αναδιάρθρωση. Αλλά θα αφορά την παγκόσμια οικονομία συνολικότερα. Δεν θα είναι μονόπλευρη. Πλέον οι οικονομίς είναι διασυνδεδεμένες σφικτά μεταξύ τους και δεν επιτρέπεται σε κανέναν να κινηθεί μόνος του. Οποιαδήποτε μεμονωμένη κίνηση θα οδηγήσει στην απόλυτη καταστροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εκφράζω ταπεινή προσωπική άποψη επί του προκειμένου.
    Ζούμε σε μια χώρα με περιθώρια ανάπτυξης, συγχρονισμού και βελτιστοποίησης όλων των πάσης φύσεως δραστηριοτήτων και υποδομών.
    Αυτό θα ήτανε ευλογία Θεού, αν δεν είχαμε ένα τεράστιο εθνικό πρόβλημα που είναι το λεκανοπέδιο Αττικής.
    Θα έλεγα ανεπιφύλακτα ότι η ανάκαμψη είναι προ των πυλώνστους επόμενους λίγους μήνες.
    Και μόνο το φετινό «μπούμ» στην τουριστική βιομηχανία, θα έβαζε την ατμομηχανή της ανάπτυξης μπροστά και έπειτα, η συνέχιση της με τα μεγάλα έργα που δεν ξεκίνησαν ή έμεινα ημιτελή σχεδόν στο 30%, θα επιτάχυναν την ανάκαμψη.
    Θα είχαμε καλές αλυσιδωτές οικονομικές αντιδράσεις, αλλά όπως προανέφερα ο "παρασιτισμός" του ενεργού πληθυσμού του λεκανοπεδίου, είναι «ΤΟ» βαρίδι, «Η» ανάσχεση, «ΤΟ» πρόβλημα..
    Εδώ γεννήθηκε ανδρώθηκε και θέριεψε το μεγάλο χρέος που γονατίζει την Χώρα και συντηρεί την μακροχρόνια πραγματική ύφεση.
    Εδώ καθημερινά αιμορραγεί η Ελλάδα, εδώ υπογράφεται και εγγράφεται η κακή υποθήκη του μέλλοντος των παιδιών μας.
    Απορώ γιατί δεν αναδεικνύεται όπως πρέπει να αναδειχθεί, ένα τέτοιο χρόνιο και καταστροφικό πρόβλημα.
    Απλά τα νούμερα:
    Πληθυσμός Χώρας: 11 εκατομμύρια ψυχές Αττικής 6 “ “
    Όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ζήτημα που θέτεις Δωδωναίε σχετίζεται άμεσα με την παρεχόμενη εκπαίδευση στον Έλληνα πολίτη η οποία τα τελευταία χρόνια έχει προσανατολιστεί στα επαγγέλματα υπηρεσιών δημοσίου ενδιαφέροντος. Και με τον όρο αυτό αναφέρομαι στα επαγγέλματα που προσφέρουν μόρια για μία θέση στο Δημόσιο. Δυστυχώς άλλοι τομείς της παραγωγικής δομής της χώρας, όπως π.χ. ο αγροτικός απαξιώθηκαν από τον νεοέλληνα, ο οποίος στοιβάχθηκε στα αστικά κέντρα και πίστεψε ότι μπορεί να συντηρήσει μια χώρα χωρίς παραγωγή, μόνο με υπηρεσίες που χρηματοδοτούνται από δάνεια. Για να μπορέσει να αποκεντρωθεί το σύστημα θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία και να παραχθεί εργατικό δυναμικό που θα στελεχώσει την παραγωγή. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς κάποια εξειδίκευση. Δεν μπορούμε να στοχεύσουμε στην ποσότητα, μόνο στην ποιότητα. Γι' αυτό όμως χρειάζεται και η ανάλογη εκπαίδευση. Και η εκπαίδευση απαιτεί χρόνο. Ο τουριστικός τομέας μπορεί να προσφέρει μια μεγάλη βοήθεια, δεν μπορεί όμως να σώσει την κατάσταση. Χρειάζεται μεσοπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός. Το "άρπα-κόλλα" των 2-3 μηνών δεν μπορεί πλέον να δουλέψει στην περίπτωσή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «Δυστυχώς άλλοι τομείς της παραγωγικής δομής της χώρας, όπως π.χ. ο αγροτικός απαξιώθηκαν από τον νεοέλληνα, ο οποίος στοιβάχθηκε στα αστικά κέντρα και πίστεψε ότι μπορεί να συντηρήσει μια χώρα χωρίς παραγωγή, μόνο με υπηρεσίες που χρηματοδοτούνται από δάνεια. Για να μπορέσει να αποκεντρωθεί το σύστημα θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία και να παραχθεί εργατικό δυναμικό που θα στελεχώσει την παραγωγή. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς κάποια εξειδίκευση»
    …………………………………………………………………………………………………
    Τα γράφεις ωραία ρε φίλε και στοιχειοθετείς μια άποψη ωφέλιμη για την Πατρίδα..
    Αυτή είναι ειλικρινά και η δική μου πεποίθηση..
    Έτσι και τέτοιοι πρέπει να είμαστε….σαν να είναι να πεθάνουμε αύριο……
    Φτου…φτου…φτου…
    Ίσως κάποιοι μας διαβάζουν..
    Λίγοι ή πολλοί, αυτό δεν έχει αυτό καμιά σημασία!
    Μπορεί πιστεύω πολλαπλασιαστικά κάποτε επωφελώς να λειτουργήσει αυτή η εποικοδομητική άποψη – θέση..!
    Τα σκεφτήκαμε, τα πιστέψαμε ,τα γράψαμε, τα κοινοποιήσαμε ………και...........................
    ο νοών νοείτω…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου