Περί συναινέσεως…

Ο πρωθυπουργός, ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του «μνημονίου», μιλά για «ανάγκη εθνικής συνεννόησης» και την δημιουργία κλίματος δήθεν «συναίνεσης» προκειμένου να εφαρμοστούν «νέα μέτρα» όπως ορίζουν οι δανειστές μας.
Γιατί όμως ζητά συναίνεση ΤΩΡΑ και όχι πριν ένα χρόνο όταν μπήκαμε στο μνημόνιο; Γιατί ζητά συναίνεση για το δεύτερο “κύμα” μέτρων και όχι από το πρώτο; Εκτιμώ ότι αυτά είναι εύλογα ερωτήματα που μάλλον εξηγούν, ως ένα βαθμό, την επιφυλακτικότητα των κομμάτων της αντιπολίτευσης και κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι τα θέλει όλα δικά του. ΚΑΙ να επιμερίσει το δυσβάστακτο πολιτικό βάρος στα άλλα κόμματα και να διατηρήσει, στο ακέραιο, την σύνθεση της Κυβέρνησης.
Ζητά να συναινέσει ο κ. Σαμαράς για λόγους… «εθνικούς» έχοντας μια κομματική Κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, που εξελέγη με το “χρίσμα” ΠΑΣΟΚ και που ασφαλώς είναι σε πλήρη αντιδιαστολή με το πρόγραμμα του Κινήματος και το…«συμβόλαιο» με τον λαό.
Εν κατακλείδι: εφόσον αποδεχόμαστε ότι έχουμε «οικονομικό πόλεμο» και ότι απαιτείται «εθνική συστράτευση», δεν θα έπρεπε να έχουμε εθνική-διακομματική κυβέρνηση;
Οι δέκα (10) μονάδες διαφορά του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ, το 2009, “εξαερώθηκαν” από το πρώτο πακέτο μέτρων.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ζητά την σωτηρία του κόμματος του από τα κόμματα της αντιπολίτευσης;

Σχόλια

  1. Το πρόβλημα είναι ότι ζητά συναίνεση γενικώς και αορίστως, γεγονός που φανερώνει την αδυναμία τοποθέτησης συγκεκριμένης ατζέντας στο τραπέζι. Διστάζει να πάρει μέτρα που ίσως συνταρράξουν το βαθύ κομματικό κράτος. Όμως αν θέλεις συναίνεση, πρώτα θέτεις την ατζέντα, βάζεις στο τραπέζι τα ζητήματα και ύστερα συζητάς. Δεν ζητάς συναίνεση επειδή φοβάσαι το πολιτικό κόστος. Διότι αν είναι έτσι σημαίνει ότι είσαι ανίκανος να κυβερνήσεις. Τι λοιπόν θέλει η κυβέρνηση; Να κυβερνήσει ή να βάλει τους άλλους να το κάνουν γι' αυτήν;
    Ελπίζω να αποφασίσει κάποια στιγμή να κάνει το πρώτο αφού δεν βλέπω και τους άλλους πολύ πρόθυμους να το πράξουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έτσι ακριβώς. Κάθε πρόταση συνεργασίας έχει κάποιους όρους. Ο ΓΑΠ θέλει την συναίνεση προκαταβολικά.

    Δηλαδή, για πόσο ξύπνιος περνιέται?

    Σε ότι αφορά τη ΝΔ είναι προφανές ότι πέταξε την καυτή πατάτα το 2009 και εξακολουθεί να θέλει να μην εμπλακεί.

    Τώρα, αν έπρεπε να εφαρμοστεί το μνημόνιο ή όχι ή αν υπήρχε προγραμματισμένο σχέδιο απ΄έξω είναι μια άλλη ιστορία.

    Αμ έτσι δίνονται τα ...δαχτυλίδια???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όπως είδαμε εδώ http://center24.blogspot.com/2011/05/blog-post_3391.html#axzz1MsqLTexk, ο Στρος Καν προωθούσε μια αλλαγή πολιτικής του ΔΝΤ. Έχω την εντύπωση ότι τώρα θα σκλυρήνει περαιτέρω η γραμμή του Ταμείου. Ειδικά δεδομένου και αυτού που έγραψα εδώ http://center24.blogspot.com/2011/05/blog-post_10.html#axzz1MsqLTexk, το φάντασμα της χρεοκοπίας των ΗΠΑ είναι παρών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου