Κάθε μέρα διαβάζουμε ένα σωρό πληροφορίες. Γεμίζουμε το μυαλό μας με στοιχεία τα οποία δεν προσφέρουν τίποτε περισσότερο από έναν τρόπο για να περάσουμε την ώρα μας. Δεν μας χρησιμεύουν σε τίποτε, δεν μαθαίνουμε τίποτε και το κυριότερο λειτουργούν ως ένα μέσο για να κρατιόμαστε απασχολημένοι και να μην παρατηρούμε τα σημαντικά που περνάνε πονηρά και επιδέξια πίσω από τους πηχιαίους τίτλους των πρωτοσέλιδων.
Πρόσφατα έπεσα πάνω στα περίφημα τρια φίλτρα του Σωκράτη. Μία ιστορία που προσφέρει ένα καλό μάθημα για το πως πρέπει να αξιολογούμε και να εξετάζουμε τις πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά.
Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει τρεις ερωτήσεις.
* “Τρεις ερωτήσεις;” ρώτησε με απορία ο άλλος.
* Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις..
* Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
* Ε…. όχι ακριβώς, απλά άκουσα να το λένε…
* Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
* Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
* Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
* Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο άλλος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
* Παρόλα αυτά συνέχισε ο Σωκράτης μπορεί ακόμα να με ενδιαφέρει τι έχεις να πεις γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
* Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
* Όχι δεν νομίζω…
* Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα…
Η ιστορία αυτή πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κάνει να αναλλογιστούμε τον χρόνο που χάνουμε απορροφώντας όλη την σαβούρα που μας προσφέρεται. Η τέλεια αποβλάκωση!
Το πρόβλημα σήμερα όμως, στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο που ζούμε, είναι ότι οι αγορές είναι έτοιμες να εκμεταλλευτούν την όποια άχρηστη πληροφορία για να κερδοσκοπήσουν. Μόλις μυριστούν αίμα μαζεύονται όπως οι καρχαρίες. Σε έναν κόσμο που δεν προχωράει, δεν αναπτύσσεται πραγματικά παρά μόνο στους αριθμούς, οι καρχαρίες των αγορών δεν πάνε σε ευθεία γραμμή. Έχουν σχηματίσει κύκλους γύρω από τα υποψήφια θηράματα και στην παραμικρή αμυχή επιτίθενται.
Μιλάμε για ανάπτυξη και άλλα γλαφυρά. Πωςμπορεί όμως να υπάρξει ανάπτυξη όταν είμαστε εγκλωβισμένοι σε αυτούς τους κύκλους; Οι καρχαρίες ξεζούμισαν τον πλανήτη και τώρα θέλουν να ξεζουμίσουν και τους λαούς προσδωκόντας σε εφήμερα κέρδη. Και λέω "εφήμερα" γιατί μακροπρόθεσμα αυτοί με τα πιο πολλά θα είναι και αυτοί που θα χάσουν και τα περισσότερα. Όταν καταρρέει ένα κτήριο, αυτοί που βρίσκονται στα πάνω πατώματα υφίστανται τις περισσότερες ζημιές. Βεβαίως όλοι οι άλλοι που είναι στα χαμηλά κινδυνεύουν να θαφτούν ζωντανοί. Και όλα αυτά γιατί στα ψηλά πατώματα θέλουν να συνεχίσουν τα ψηλώνουν τα κτίρια αφαιρώντας υλικά από τα θεμέλια.
Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης, της Ανάλυσης ΙΙ, της Ανάλυσης ΙΙΙ και της Ανάλυσης IV.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου