Η Κίνα παρουσιάζεται συχνά ως σωτήρας του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Μετά την συμφωνία της 27ης Οκτώβρη ο πρόεδρος της Γαλλίας, Ν. Σαρκοζί, συνομίλησε με Κίνα προκειμένου να την πείσει να συμμετάσχει στο EFSF. Βέβαια η Κίνα έχει απορρίψει την συμμετοχή σε ένα Ταμείο που δεν έχει ιδία κεφάλαια. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το κατά πόσο η κινέζικη οικονομία είναι υγιής και μπορεί να συνεισφέρει.
Κάθε άλλο. Σύμφωνα με άρθρο του Reuters ο εργοστασιακός τομέας της Κίνας συρρικνώθηκε τον Νοέμβρη σε τέτοιο βαθμό που να συνιστά υψηλό 32 μηνών καθώς τα προκαταρκτικά στοιχεία του δείκτη PMI (δείκτης οικονομικής ευρωστίας του κατασκευαστικού τομέα) αποκαλύπτουν οικονομική αδυναμία. Οι φόβοι για μία ανώμαλη προσγείωση της Κίνας αυξάνονται και μαζί τους και αυτοί μιας παγκόσμιας ύφεσης.
Η Αμερική και η Ευρώπη επι χρόνια ξεζουμίζουν τον πλανήτη. Ακολούθησαν η Ιαπωνία και η Κίνα. Όμως ο πλανήτης είναι πεπερασμένος και οι πόροι εξαντλούνται. Ως εκ τούτου διαρκής ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Ακόμη και οι θετικοί ρυθμοί κάποιων χωρών είναι πλασματικοί αφού πέφτουν κάτω από το μηδέν αν αφαιρεθεί ο πληθωρισμός.
Αφού συνειδητοποιήσουμε το γεγονός αυτό καλό θα είναι να κοιτάξουμε πως θα καταστεί εφικτή μια δικαιότερη κατανομή του πλούτου στον πλανήτη και όχι το πως θα έχουμε θετικούς αριθμούς σε χαρτιά που δεν αντανακλώνται αναλογικά στο βιοτικό επίπεδο των λαών. Και επιτέλους ας γίνει κατανοητό ότι τα χρέη των κρατών θα πρέπει να διαγράφονται περιοδικά όταν φθάνουν στο σημείο να εξαθλιώνουν τους λαούς προς όφελος μιας μικρής ομάδας μεγαλοεπενδυτών.
Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης, της Ανάλυσης ΙΙ, της Ανάλυσης ΙΙΙ, Ανάλυσης IV και της Ανάλυσης V.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου