Οι περισσότεροι από εμάς, όταν παρακολουθούμε βουλευτή ή πολιτευτή στα τηλεοπτικά παράθυρα, προσπαθούμε να θυμηθούμε σε ποιο πολιτικό φορέα είναι ενταγμένος εκείνη την στιγμή.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να γνωρίζουμε όλες τις μεταπηδήσεις τους.
Υπουργοί Κυβερνήσεων ή βουλευτές, που στήριξαν το πρόγραμμα δανειακής σύμβασης εν τη γενέσει του, συνεχίζουν την πολιτική τους διαδρομή ως βουλευτές ή πολιτευτές σε άλλα κόμματα ή δημιουργούν το δικό τους ασκώντας κριτική στην σημερινή Κυβέρνηση και στο… πρόγραμμα.
Βουλευτές, ενταγμένοι σε ΑντιΜνημονιακά (εξ αρχής ή στην πορεία) κόμματα , συνεχίζουν σήμερα σε κόμμα που στηρίζει την σημερινή κυβέρνηση.
Το πολιτικό «τουρλουμπούκι» και η σύγχυση δεν τελειώνει εδώ.
Βουλευτές και πρώην Υπουργοί που στήριξαν, εξ΄αρχής και χωρίς δεύτερη σκέψη, το πρόγραμμα δανειακής σύμβασης ασκούν σήμερα κριτική και διαπιστώνουν ότι το κόμμα τους έγινε…«ουρά» του ετέρου στην συμμαχική Κυβέρνηση. Απλά να υπενθυμίσουμε ότι η ΝΔ ακολούθησε την πεπατημένη όταν ανακάλυψε ότι οι βερμπαλισμοί των «Ζαππείων» δεν οδηγούσαν πουθενά και σίγουρα δεν “αγγίζουν” τις ηγεσίες των διεθνών κέντρων λήψης αποφάσεων.
Έχω την αίσθηση ότι ‘όλα τα ανωτέρω συνθέτουν μια εικόνα ενός πολιτικού κόσμου με έλλειμμα σαφούς προσανατολισμού και εν τέλει σοβαρότητας.
Ενός πολιτικού κόσμου με έλλειμμα συνέπειας και συνέχειας.
Αυτού που αποστρέφονται οι πολίτες.
Κλείνοντας θα θυμηθώ τα λόγια του αείμνηστου Αντώνη Καρρά όταν σε έναν γρήγορο διάλογο τον ρώτησα «τί πρέπει να γίνει» και αν «υπάρχει ελπίδα».
Πήρα την απάντηση: «Να σοβαρευτούν»._
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου