Το παλιό θέλει να μας πείσει ότι είναι πλέον ικανό να αγγίξει το παντεσπάνι των λίγων για χάρη του καρβελιού των πολλών;

Ορμώμενος από το κεντρικό άρθρο του σημερινού Βήματος της Κυριακής «Ο Αλέξης είναι πονηρός» (το οποίο για λόγους που δυσκολεύομαι να κατανοήσω μοιράζει το...κοράνιο) θα 'θελα να αραδιάσω μερικές σκέψεις.
Παρακολουθώ, όπως νομίζω οι περισσότεροι, τους σχολιασμούς και τις αντιδράσεις στα Social Media για τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι αντιδράσεις λυσσώδεις. Κυρίως από αυτούς που χάσανε την επί μακρόν εξουσία τους.
Όμως τί είναι ακριβώς αυτό που θέλουν να μας πουν;
Ότι το Μνημόνιο είναι αποτέλεσμα ποιών προσώπων και ποιων πολιτικών;
Και ΓΙΑΤΙ δεν μας βγάλανε από τα Μνημόνια παρά την 6ετη σκληρή λιτότητα πάνω στην πλάτη των συνήθεις υποζυγίων ενώ άλλες χώρες το κατάφεραν;
Και τί ακριβώς είναι αυτό που μας ζητάνε πάλι;
Μια ΑΚΟΜΗ ευκαιρία;
Ποιες είναι οι εγγυήσεις που μας παρέχουν ότι έχουν απελευθερωθεί από τα...«δεσμά» του παρελθόντος, τις σκοτεινές διαδρομές και τις πολιτικές πράξεις πάνω και...κάτω από τραπέζι;
Με ποιο τρόπο μας δείχνουν ότι είναι ΠΛΕΟΝ ικανοί να αγγίξουν το...παντεσπάνι των λίγων για χάρη του καρβελιού των πολλών;

Κύριοι(και κυρίες).

Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις του μέλλοντος.
Ασχέτως όμως με τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ευρύτερο χώρο στην ριζοσπαστική ΚεντροΑριστερά θα πρέπει να γνωρίζετε ότι είστε, πλέον, για μας την «πλέμπα», παρελθόν.