Πριν από κάποιες μέρες σε ένα post μιλούσα για το τέλος του δολαρίου και την επιστροφή στον χρυσό. Σε ένα άλλο πάλι post παρουσίασα ένα εξαιρετικό άρθρο του Rοussel που αναφερότανε στην καθιέρωση ενός παγκόσμιου νομίσματος ως την λύση στην κρίση.
Το δολάριο δεν μπορεί να διαδραματίσει πλέον τον ρόλο του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος την στιγμή που η εμπιστοσύνη σε αυτό καταρρέει λόγω της άσχημης κατάστασης των οικονομικών των ΗΠΑ. Εχθές μάλιστα εξήγησα πως ο κύκλος Fed, Treasury και Wall Street έχει αρχίσει να σπάει και τα διαθέσιμα δολάρια να κατευθύνονται πλέον στα commodities, δηλ. στον χρυσό, το ασήμι, το πετρέλαιο κ.ο.κ.
Οι ΗΠΑ έχουν περιθώριο μέχρι τις 2 Αυγούστου για να ανεβάσουν το ταβάνι χρέους ώστε να μην εξαναγκαστούν σε ένα default. Οι ρεπουμπλικάνοι πιέζουν και αρνούνται να συναινέσουν στο Κογκρέσο. Ισχυρίζονται ότι "δεν τρέχει και τίποτε" αν οι επενδυτές πάρουν τα λεφτά τους μερικές μέρες αργότερα δεδομένου ότι με αυτό τον τρόπο θα πιέσουν τους δημοκρατικούς να περικόψουν τις δημόσιες δαπάνες και να τακτοποιήσουν τα άθλια οικονομικά του κράτους σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Όμως ακόμα και 1 μέρα καθυστέρηση θα σημάνει την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο δολάριο και ως αποτέλεσμα την κατάρρευση και του ίδιου του δολαρίου. Το πόσο σοβαρά λαμβάνονται οι απειλές των ρεπουμπλικάνων, που στηρίζονται σε κάποια λογική και δεν φαίνεται να είναι απλά λόγια, αποτυπώνεται στις δηλώσεις ενός συμβούλου της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας που δήλωσε την Τετάρτη ότι οι Ρεπουμπλικάνοι "παίζουν με την φωτιά".
Το πόσο σημαντική είναι η παρέμβαση αυτή έχει να κάνει με την θέση της Κίνας ως πιστωτής των ΗΠΑ. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο πιστωτή στο εξωτερικό με το αστρονομικό ποσό του 1,1 τρις δολάρια. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν τι βαρύνουσα σημασία έχουν τα λόγια του Κινέζου αξιωματούχου.
Το γεγονός ότι τα αμερικάνικα επιτόκια έχουν παραμείνει σταθερά οφείλεται αποκλειστικά στο παιχνίδι νεύρων στην Ευρώπη με το ελληνικό χρέος. Οι ανησυχίες για επιβράδυνση της αμερικάνικης οικονομίας έχουν συμβάλει επίσης καθοριστικά.
Και δεν είναι μόνο οι Κινέζοι που εξαρτώνται από την πορεία του δολαρίου. Τα κράτη του Αραβικού Κόλπου αλλά και η Ινδία κατέχουν αρκετά δις αμερικάνικου χρέους και δεν θα ήθελαν σε καμία περίπτωση να δουν το δολάριο να παίρνει την κάτω βόλτα.
Το πρόβλημα είναι ότι η δυναμική πλέον του αμερικάνικου χρέους είναι τέτοια που αντί να επιβραδύνεται η αύξησή του, αντιθέτως επιταχύνεται όπως φαίνεται πολύ χαρακτηριστικά από την κλίση της καμπύλης(1) χρέους (στο γράφημα στην κορυφή της ανάρτησης) που καθίστανται όλο και πιο απότομη τα τελευταία χρόνια με πρόβλεψη να προσεγγίζει τα 25τρις το 2016.
Πιστεύετε ότι είναι βιώσιμη μια τέτοια κατάσταση; Εγώ πάντως όχι! Όπως δεν είναι βιώσιμο το ελληνικό χρέος λόγω της δυναμικής του, έτσι δεν είναι ούτε το ιρλανδικό αλλά ούτε και το αμερικάνικο. Και εντάξει το ελληνικό και το ιρλανδικό χρέος εκφράζονται σε ευρώ που στο κάτω κάτω δεν αποτελεί αποθεματικό νόμισμα. Το αμερικάνικο όμως είναι εκφρασμένο σε δολάρια και αυτό αποτελεί άσχημα μαντάτα για το διεθνές νομισματικό σύστημα.
Οι αγορές δεν μπορούν να συνεχίσουν να βασίζονται σε ένα νόμισμα που πληθωρίζεται διαρκώς έχοντας φθάσει η αξία της μιας μονάδας του να ισοδυναμεί με 75 σεντς με περαιτέρω φθίνουσα προοπτική. Απαιτούν μια νομισματική μονάδα που θα μπορούν να εμπιστευτούν και δεν θα συνδέεται με το έλλειμμα καμίας χώρας. Επίσης θα συνδέεται με μία σταθερή αξία, όπως συνέβαινε και με το δολάριο πριν την κατάρρευση του Bretton Woods το 1971.
Το τελευταίο σε συνδυασμό με την κατάργηση της Glass Steagal Act το 1971 επί κυβέρνησης Κλίντον επέτρεψε την δημιουργία μιας τεράστιας φούσκας που δεν έσκασε το 2008 με την κατάρρευση της Lehman Brothers και άλλων τραπεζών. Οι ΗΠΑ και άλλα κράτη πήραν τις φούσκες αυτές και τις έβαλαν στα κρατικά θησαυροφυλάκια φοβούμενα ότι το σκάσιμό τους θα σήμαινε το τέλος του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για τους ίδιους που επέτρεψαν ως πολιτικοί ιθύνοντες την γιγάντωση ενός συστήματος βασισμένου αποκλειστικά σε χαρτιά και υποσχέσεις μελλοντικών αποπληρωμών.
Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης, της Ανάλυσης ΙΙ και της Ανάλυσης ΙΙΙ.
(1)Κάντε κλικ στο γράφημα για να το δείτε σε μεγέθυνση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου