Η λύση της κρίσης είναι ένα παγκόσμιο νόμισμα (α' μέρος)

O Pascal Roussl μας εξηγεί πως ένα παγκόσμιο νόμισμα αποτελεί την λύση της οικονομικής κρίσης.

Ο κ. Σόρος, γνωστός δισεκατομυριούχος, δήλωσε στις 10 Απρίλη του 2011 κατά την διάρκεια μίας συνεδρίασης στο Bretton Woods διοργανωμένη από το "Institute for New Economic Thinking": "είναι προφανές ότι προτεραιότητα των αρχών είναι να αποτρέψουν την κατάρρευση των αγορών και ότι άλλο θα συμβεί ως συνέπεια αυτού" (1). Δηλαδή οι αγορές κινδυνεύουν με κατάρρευση;

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στους Japan Times τον Νοέμβριο του 2009 ο ίδιος ο Σόρος εξέθεσε το όραμά του για ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο και ανακοίνωσε ότι ένα νέο Βretton Woods θα ήταν απαραίτητο και ότι τα SDR του ΔΝΤ πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε ευρύτερη κλίμακα. (2)

Αυτές οι λίγες φράσεις θα μπορούσαν να ήταν αρκετές για να χάσει τον μπούσουλα ο κοινός πολίτης που πρέπει να ανταποκριθεί στις βασικές βιοτικές του ανάγκες. Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να ξεκαθαρίσουνε τα ζητήματα. Θα ξεκινήσω ορίζοντας το τι είναι ένα παγκόσμιο νόμισμα και ποια θα ήταν τα πλεονεκτήματα αυτού. Στη συνέχεια θα εξηγήσω ότι πρόκειται σε κάθε περίπτωση για μία ήδη παλιά ιδέα. Η υλοποίησή της αποτέλεσε αντικείμενο πολυάριθμων αναλύσεων των πιο επιφανών οικονομολόγων στα πιο ισχυρά Think Tanks. Σύμφωνα με αυτά τα λόμπι ένα διεθνές νόμισμα οφείλει να είναι συνδεδεμένο με το ΔΝΤ και με τα "Special Drawing Rights", τα SDR του. Θα σας εξηγήσω περί τίνος πρόκειται.

Θα υπενθυμίσω συνοπτικά πως δημιουργήθηκε το ευρώ και θα εξηγήσω πάνω απ' όλα ότι η γέννησή του ακολούθησε το ήδη προκαθορισμένο μοντέλο ενός παγκόσμιου νομίσματος: με δυο λόγια, θα δείξω ότι το ευρώ είναι εκ των πραγμάτων ένα πρωτότυπο ενός παγκόσμιου νομίσματος. Παρόλο όμως που η γέννησή του μα επέτρεψε να επιβεβαιώσουμε την αληθοφάνεια αυτού του πρότζεκτ, θα αναδείξω πως το ευρώ πάσχει από μια ενγέννη δυσμορφία που δεν το καθιστά καλύτερο από τα υπόλοιπα νομίσματα.

Κλείνοντας, θα αναφερθώ στα SDR ως βάση ενός παγκόσμιου νομίσματος επισημαίνοντας γιατί αυτό το νόμισμα δεν θα υποφέρει από τις ατέλειες του ευρώ. Και στο τέλος θα καταθέσω πολύ σύντομα την προσωπική μου άποψη πάνω σε αυτό το παγκόσμιο νόμισμα που θα βασίζεται στα SDR.

Ορισμός και πλεονεκτήματα ενός παγκόσμιου νομίσματος

Διευκρινίζουμε αμέσως ότι ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αυτο θα αντικαταστήσει όλα τα υπόλοιπα. Σήμερα το 70% των νομισματικών αποθεμάτων είναι σε αμερικάνικα δολάρια, και το δολάριο χρησιμοποιείται ως υπομόχλιο του παγκόσμιου εμπορίου, και κυρίως εκείνου των πρώτων υλών. Όμως ανήκει στις ΗΠΑ και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο πληρωμής σε όλες τις χώρες. Ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα θα εκδίδονταν από μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα, που δεν θα ήταν συνδεδεμένη με καμία συγκεκριμένη χώρα. Είναι πιθανό ότι μακροπρόθεσμα τα παραδοσιακά νομίσματα να εξαφανιστούν, όμως στο άμεσο μέλλον ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα οφείλει να συγκατοικήσει με τα υπάρχοντα νομίσματα.

Για τους υποστηρικτές αυτού του παγκόσμιου νομίσματος τα πλεονεκτήματα είναι πολλαπλά και θα ήθελα να αναφέρω μερικά. Όπως δήλωσε ο Paul Volcker, πρώην διοικητής της Fed και σύμβουλος του Ομπάμα: "Μία παγκόσμια οικονομία έχει ανάγκη από ένα παγκόσμιο νόμισμα" (3). Η ύπαρξη ενός παγκόσμιου νομίσματος θα απέτρεπε τις κεντρικές τράπεζες των διαφόρων χωρών από την υποχρέωση να διατηρούν νομισματικά αποθέματα για την προστασία του εθνικού νομίσματος. Ένα παγκόσμιο νόμισμα θα ελαχιστοποιούσε τους κινδύνους μίας νομισματικής κρίσης, που επιπροστίθενται όταν παραγκωνίζεται ένα νόμισμα προς όφελος άλλων. Αυτό το παγκόσμιο νόμισμα θα ακύρωνε το ρίσκο της "ανταγωνιστικής" υποτίμησης ενός εθνικού νομίσματος. Θα ωφελούσε το εμπόριο και θε μείωνε το κόστος των εξαγωγικών επιχειρήσεων που δεν θα ήταν πλέον υποχρεωμένες να προστατευθούν από τους κινδύνους της ισοτιμίας.

Σε αντίθεση με τα υπάρχοντα νομίσματα, η αξία ενός παγκόσμιου νομίσματος θα ήταν καθορισμένη βάσει ενός διεθνούς standard και όχι από τον νόμο της προσφορά και της ζήτησης στην νομισματική αγορά. Ένα παγκόσμιο νόμισμα εκδιδώμενο από μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα θα απέτρεπε την εξάρτηση της αξίας του από την κυβερνητική πολιτική μίας χώρας, όπως συμβαίνει με το δολάριο, η αξία του οποίου απειλείται από το έλειμμα που ο Ομπάμα δεν παύει να αυξάνει.

Ως αρχή λοιπόν, ένα παγκόσμιο νόμισμα θα ήταν σίγουρα ωφέλιμο. Μένει ακόμα να δούμε ποιο μπορεί να είναι αυτό...

Η συνέχεια του άρθρου εδώ.



β' μέρος
γ' μέρος
δ' μέρος
ε' μέρος
στ' μέρος
ζ' μέρος



Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα αρθρα της Ανάλυσης και της Ανάλυσης ΙΙ.

Σχόλια