Η κορυφή του λιγνίτη της Ελλάδας

Ας ξεκινήσουμε με το τι είναι λιγνίτης καθώς έχω την εντύπωση ότι μιλάμε για λιγνίτη χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς είναι.

Λοιπόν ο Λιγνίτης είναι ένα οργανικής προελεύσεως πέτρωμα, του οποίου το κύριο στοιχείο είναι βεβαίως ο άνθρακας. Περιέχει, όμως και ποσά υδρογόνου, οξυγόνου και αζώτου. Είναι άμορφο πέτρωμα, δηλ. δεν συνίσταται από κρυστάλλους.

Είναι χαμηλότερης περιεκτικότητας σε άνθρακα από τον λιθάνθρακα και υψηλότερης από την τύρφη. Το χρώμα του είναι καφέ-μαύρο και περιέχει 35-65% υγρασία. Μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους. Ο πρώτος είναι ο ξυλώδης λιγνίτης ή ορυκτό ξύλο και ο δεύτερος ο συμπαγής λιγνίτης ή τέλειος λιγνίτης.

Ο λιγνίτης είναι φυσικός πόρος και επομένως ο ρυθμός παραγωγής του ακολουθεί μία χουμπερτιανή, λογιστική καμπύλη (μιλήσαμε γι' αυτή εδώ) με μία απότομη άνοδο, ένα μέγιστο και μία επίσης απότομη κάθοδο. Βέβαια, η απότομη άνοδος και κάθοδος τελικά δεν υφίστανται λόγω της εξελισσόμενης τεχνολογίας και το μέγιστο μοιάζει περισσότερο με οροπέδιο παρά με μία οξεία κορυφή.

Τα στοιχεία αυτά φαίνονται στο παραπάνω γράφημα⁽¹⁾ που αναπαριστά την ετήσια παραγωγή του λιγνίτη σε εκ. τόνους. Το μέγιστο τοποθετείται χρονικά στο 2004 και στους 70,8 εκ. τόνους. Το 2009, μέχρι το οποίο έχουμε στοιχεία από την BP, η παραγωγή ήταν 62,7 εκ. τόνοι, σημειώνοντας μια πτώση της τάξης του 11%.

Όμως όπως είδαμε και εδώ, καθώς τα αποθέματα θα λιγοστεύουν και ο βαθμός του μεταλλεύματος θα μικραίνει θα καθίσταται όλο και πιο ενεργοβόρα η εξαγωγή του λιγνίτη. Κάποια στιγμή θα φθάσουμε στο μεταλλευτικό φράγμα πέρα του οποίου ο διαχωρισμός θα μπορεί να γίνει μόνο με χημικό τρόπο και επομένως θα απαιτεί τεράστια ποσά ενέργειας. Στο σημείο αυτό μιλάμε για μη εξορύξιμο πλέον λιγνίτη. Συνεπώς τα αποθέματα λιγνίτη μπορεί να φθάνουν για 300 χρόνια, όμως περισσότερο από το μισό αφορούν μη εξορύξιμο λιγνίτη.

Σύμφωνα με τις εώς τώρα εκτιμήσεις τα αποθέματα της Μεγαλόπολης φθάνουν για 20 χρόνια και της Δ. Μακεδονίας, που αποτελούν πάνω από το 50% των συνολικών, για 40.

Είναι καιρός λοιπόν να προγραμματίσουμε σοβαρά πλέον την μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πριν να βρεθούμε στην δυσάρεστη θέση να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για την εισαγωγή της. Άλλωστε σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα βρισκόμαστε στην πέμπτη θέση παγκοσμίως (β' στην ΕΕ) στην παραγωγή λιγνίτη, γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει να ξοδεύουμε τεράστια ποσά στην αγορά δικαιωμάτων ρύπων.

Σε κάθε περίπτωση έχουμε ηλεκτρική ενέργεια που βρίσκεται ανάμεσα στις πιο βρώμικες στον κόσμο. Η επιβάρυνση για το περιβάλλον είναι τεράστια.

 

Πίνακας κατανομής χωρών (ανά ετήσια παράγωγη σε χιλιάδες τόνους)

	1970	1980	1990	2000	2001
Γερμανία	369,300	388,000	356,500	167,700	175,400
Ρωσία	127,000	141,000	137,300	86,400	83,200
Η.Π.Α.	5,400	42,300	82,600	83,500	80,500
Αυστραλία	24,200	32,900	46,000	65,000	67,800
Ελλάδα	8,100	23,200	51,700	63,300	67,000
Πολωνία	32,800	36,900	67,600	61,300	59,500

Διαβάστε εδώ για την κορυφή του κάρβουνου της Κίνας.
Διαβάστε εδώ για το τέλος της εποχής του Σιδήρου.
Διαβάστε εδώ για το τέλος της εποχής του χρυσού.

---

⁽¹⁾ Κάντε κλικ στο γράφημα για να το δείτε σε μεγέθυνση.