Πυρηνική η έκρηξη στον Fukushima 3;

Αυτό φαίνεται να υποστηρίζει στο βίντεο πιο κάτω ο πυρηνικός μηχανικός της Fairewinds Asso- ciates, Arnie Gundersen. Συγκρίνει τις εκρήξεις στους αντιδραστήρες 1 και 3 και εξηγεί γιατί η μονάδα 3 δεν εξερράγη με τον τρόπο που εξερράγη η μονάδα 1.

Όπως θυμόμαστε όλοι η έκρηξη στην μονάδα 3 ήταν πολύ πιο βίαιη σε σχέση με την μονάδα 1. Η πρώτη όμως ήταν "detonation" ενώ η δεύτερη "deflagration". Στα αγγλικά και οι δύο όροι σημαίνουν "έκρηξη". Όμως στην μηχανική οι δύο όροι είναι διακριτοί. Πραγματικά, στην "deflagration" το κρουστικό κύμα κινείται με την ταχύτητα του ήχου, ενώ στην "detonation" η ταχύτητά του είναι μεγαλύτερη της ταχύτητας του ήχου.

Αποτέλεσμα αυτής της διαφοράς είναι ότι η "detonation" είναι πολύ πιο καταστροφική σε σχέση με την "deflagration".

Ο καπνός που συνόδεψε την έκρηξη στην μονάδα 1 κινήθηκε αργά, ενώ στην μονάδα 3 η ποσότητα της ενέργειας που κινήθηκε προς τα πάνω ήταν πολύ μεγαλύτερη. Στην μηχανική αυτή η κίνηση καλείται "vector" (διάνυσμα). Στην μονάδα 3 είχαμε λοιπόν ένα vector με κατεύθυνση προς τα πάνω.

Επίσης είναι προφανές ότι στην μονάδα 3 προηγήθηκε έκρηξη λόγω της κίτρινης λάμψης στην νότια πλευρά (δεξιά στο βίντεο) του κτιρίου πριν την έναρξη της κίνησης προς τα πάνω του μαύρου καπνού.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι ότι κομμάτια ράβδων καυσίμου ευρέθησαν σε απόσταση μέχρι και 2 μίλια από το πυρηνικό εργοστάσιο. Αυτά είναι δύσκολο να προέρχονται από την μονάδα 4 καθώς οι ράβδοι καυσίμου δεν είχαν βραχεί και το περίβλημα ζιρκονίου δεν θα μπορούσε να καταστραφεί λόγω της θερμότητας μετατρεπόμενο σε οξείδιο. Σημειώνω ότι το ζιρκόνιο είναι σκληρό και ανθεκτικό υλικό που περιβάλλει και προστατεύει το πυρηνικό καύσιμο που είναι σε μορφή παστίλιας οξειδίων του Ουρανίου. Όταν όμως βραχεί και θερμανθεί μετατρέπεται σε οξείδιο του ζιρκονίου που σπάει εύκολα.

Η θέρμανση προφανώς υπάρχει λόγω του πυρηνικού καυσίμου στο εσωτερικό των ράβδων. Για να μπορέσει λοιπόν να διαφύγει το καύσιμο χρειάζεται το νερό, το οποίο και δεν υπήρχε αφού οι ράβδοι στην μονάδα 4 ήταν στεγνές. Άρα ο ισχυρισμός των Ιαπώνων ότι τα κομμάτια που βρέθηκαν προέρχονταν από την μονάδα 4 δεν μπορεί να ευσταθεί. Το πυρηνικό καύσιμο που βρέθηκε πρέπει επομένως να προέρχεται από την μονάδα 3.

Επίσης Ουράνιο σε μορφή σκόνης βρέθηκε στην Χαβάη και στην Δυτική Ακτή, ενώ γύρω από το εργοστάσιο βρέθηκε Πλουτώνιο και ένα άλλο στοιχείο, το Αμερίκιο (ατομικό βάρος ίσο με 243 ατομικός μονάδες), βρέθηκε στην Ν. Αγγλία. Τα στοιχεία αυτά είναι υπερουράνια στοιχεία, δηλ. στοιχεία βαρύτερα του Ουρανίου (μεγαλύτερου μαζικού αριθμού και ατομικού βάρους). Αυτό είναι ένδειξη ότι το πυρηνικό υλικό στην Fukushima καταστράφηκε και εξαερώθηκε. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να μεταφερθεί σε μεγάλες αποστάσεις διασχίζοντας τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Άλλο ένα στοιχείο είναι οι φωτογραφίες μετά την έκρηξη που δείχνουν ότι λείπει ένα μεγάλο κομμάτι του κτιρίου της μονάδας 3 . Ειδικά στην νότια πλευρά του. Παρόλα αυτά η φωτογραφία του κτιρίου στο υπέρυθρο δείχνει ότι υπάρχει ακόμα μία πηγή θερμότητας στην νότια πλευρά του κτιρίου.

Πως όμως έμεινε ο αντιδραστήρας και το περίβλημά του ανέπαφα την στιγμή που το κτίριο διαλύθηκε σχεδόν εντελώς;

Η δεξαμενή καυσίμου της μονάδας 3, που είναι 50x50x50 πόδια (δηλαδή πολύ βαθιά), ήταν πιθανότατα άδεια και γέμισε με αέρια. Έχοντας το πάνω μέρος της ανοικτό και με τα γύρω τοιχώματα να περιορίζουν την πλάγια κίνηση, θα μπορούσε να είναι η αιτία της έντονα κατακόρυφης κίνησης του καπνού της έκρηξης.

Ουσιαστικά η δεξαμενή καυσίμου λειτούργησε όπως η κάννη ενός όπλου. Στόχευε προς τα πάνω και εξερράγη συνεπώς προς τα πάνω.

Εάν κοιτάξει κανείς το σύννεφο της έκρηξης θα παρατηρήσει συντρίμμια που πέφτουν. Αυτά είναι ράβδοι καυσίμου, πλαίσια στήριξης και κομμάτια Ουρανίου και Πλουτωνίου. Αυτό συνηγορεί με το γεγονός ότι βρέθηκαν κομμάτια Ουρανίου και Πλουτωνίου μερικά μίλια μακριά.

Ακόμα το ότι ο καπνός ήταν αρκετά σκούρος υποδηλώνει ότι το Ουράνιο και το Πλουτώνιο εξαερώθηκαν μετατρεπόμενα σε μορφή αεροζόλ που μπορεί να διαδοθεί σε μεγάλες αποστάσεις διασχίζοντας τον Ειρηνικό Ωκεανό και φθάνοντας στην Χαβάι, στη Δυτική Ακτή και στην Νέα Αγγλία.

Τι προκάλεσε όμως την ανοδική δύναμη;

Αν ήταν απλά Υδρογόνο, η αντίδραση Υδρογόνου και Οξυγόνου θα δημιουργούσε νερό

$2 H_2+O_2\longrightarrow2H_2O$

και όταν συμβαίνει αυτό το κρουστικό κύμα ταξιδεύει με την ταχύτητα του ήχου. Οπότε σε αυτή την περίπτωση θα είχαμε έκρηξη τύπου "deflagration" όπως στην μονάδα 1 της Fukushima.

Ένα άλλο ερώτημα είναι τι προκάλεσε την έκρηξη στην μονάδα 3.

Σίγουρα υπήρξε έκρηξη για δύο λόγους:

• Το ύψος του νέφους της έκρηξης ήταν πολύ μεγάλο.
  
• Υπήρξε κίτρινη λάμψη στην νότια πλευρά του κτιρίου.

Η έκρηξη τύπου "deflagration" δεν δίνει τέτοια λάμψη σε αντίθεση με την "detonation". Οπότε το ερώτημα είναι τι προκάλεσε την "detonation". Η αντίδραση Υδρογόνου - Οξυγόνου από μόνη της δεν θα μπορούσε. Θα πρέπει να υπήρχε κάτι παραπάνω.

Μια εύλογη εξήγηση είναι ότι μια αντίδραση Υδρογόνου ξεκίνησε προκαλώντας το κρουστικό κύμα που μετακίνησε το πυρηνικό καύσιμο στην δεξαμενή διαστρέφωντάς το. Η διαστροφή προκάλεσε άμεση πυρηνική αντίδραση, η οποία στην συνέχεια εκτόξευσε τα μπάζα έξω από την δεξαμενή και δημιούργησε την απαιτούμενη ενέργεια για την detonation.

Υπάρχει τρόπος επιβεβαίωσης αυτής της υπόθεσης κοιτάζοντας τα είδη των ισοτόπων που υπήρχαν στον καπνό της έκρηξης. Ο λόγος κάποιων ισοτόπων μπορεί να μας δείξει για το αν υπήρχε υπερκρισιμότητα την στιγμή της έκρηξης. Δηλ. αν η μάζα του πυρηνικού καυσίμου ξεπερνούσε την κρίσιμη τιμή που απαιτείται για την έναρξη της αλυσιδωτής αντίδρασης.

Διαβάστε εδώ για το τι κρύβει η ανακοίνωση της αναβάθμισης στην κλίμακα πυρηνικών ατυχημάτων του ατυχήματος στην Fukushima.
Διαβάστε εδώ για το πως τα ατυχήματα στην Fukushima και το Chernobyl είναι πλέον συγκρίσιμα.
Διαβάστε εδώ για τις περιπτώσεις καρκίνων λόγω του ατυχήματος στην Fukushima (έως και 400,000 σε 50 χρόνια).
Διαβάστε εδώ για το Chernobyl και τα βιοκαύσιμα.
Δείτε εδώ ένα συγκλονιστικό βίντεο για το πως οι σοβιετικές αρχές απέκρυπταν από τους κατοίκους γύρω από το Chernobyl την αλήθεια για την ραδιενέργεια.